Opschuven

As Opschuven warrt in de Eerdwetenschoppen en tektoonschen Vörgang betekent, bi de de bövere Block an en Störflach na baven schaven warrt. En Störflach beschrifft dorbi en Flach, an de en massiven Steenblock binnen de Eer dör dat Wirken vun starke Kräft tweibroken is, as dat op dat Bild dorstellt is. De bövere Block warrt vun Geologen oder Barglüüd as de Hangen Block betekent, de ünnere is de Liggen Block.

Schemaatsche Dorstellen vun en Opschuven

Bi en Opschuven liggt de Störflach tomeist in en Winkel twüschen 60° un 90° to de Waagrechten (d. h. to de Eerdböverflach). Wenn de Winkel 45° oder flacher is seggt man dorto ok Överschuven.^[1] Tostannen kamt Opschuven överall dor, woneem sik Steenblöck as en Utdruck vun de Platentektonik op’nanner to bewegt, d. h. woneem se tosamendrückt warrt. Dat passeert to’n Bispeel an so nöömte Subdukschoonszonen. Faken sünd Opschuven an Platengrenzen ok mit Bargenbilln verbunnen. In Barglannen sünd dorüm faken Opschuven to finnen. En annere Landschopsform, de dör Opschuven tostannen kamen kann is de Pultscholl.

Literatur

• Gerhard H. Eisbacher: Einführung in die Tektonik, 1. Oplaag, Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart, 1991, S. 57–69, ISBN 3-432-99251-3