Otto Sander
Düütscher Schauspeler From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Otto Sander (* 30. Juni 1941 in Hannober; † 12. September 2013 in Berlin[1]) weer en düütschen Schauspeler, Synchroonsnacker un Höörspeelspreker.
Leven un Wark
Utbilln un Theaterarbeit
Sander is in Paane un Kassel opwossen. In Kassel hett he 1961 an’t Friedrichsgymnasium sien Abitur maakt. Dorna hett he bi de Bundsmarine sien Wehrdeenst afleist, den he as Fähnrich to See vun de Reserve beennen de. Oorsprünglich harr he dat Teel Speelbaas to warrn un hett dorüm en Studium in de Fäcker Theaterwetenschop, Germanistik, Literaturwetenschop, Kunsthistorie un Philosophie an de Ludwig-Maximilians-Universität München opnahmen. 1964 wessel he an de Otto-Falckenberg-Schule, woneem he Schauspeelünnericht nahmen hett. Man, he weer dat Johr dorop vun de School verwiest un hett sien Utbilln mit en externen Afslussprüfung toenn maakt.
Sien eersten Verdrag kreeg Sander an de Kamerspelen in Düsseldörp, woneem he 1965 anfüng. Dorna weer he an’t Theater vun de Stadt Heidelbarg un is denn 1968 vun Claus Peymann an de Fre’e Volksbühne Berlin beropen worrn. Later hett em Peter Stein an de Schaubühne an’t Hallesche Över halt, de 1970 grünnt weer. Dor hett he ünner annern mit Klaus Michael Grüber, Wilfried Minks un Luc Bondy tosamenarbeit. vun 1980 an harr he Gastrullen an verschedene Bühnen in Berlin. In de Johren 2000 un 2001 hett Sander bi de Soltborger Festspelen den Dood speelt in Hugo von Hofmannsthal sien Jedermann.
Blangen sien Arbeit as Schauspeler hett Sander ok as Speelbaas arbeit un stell sien Inszeneeren, de he deelwies mit annere Speelbasen as Wolf Redl un Peter Fitz maakt hett, ünner annern ok an de Schaubühne an’t Hallesche Över un an’t Schauspeelhuus Zürich. Na en Krebskrankheit[2] is Sander in’n Oktober 2007 wedder na’t Theater torüchkamen un hett to’n Bispeel in’t Renaissance-Theater in Berlin in Samuel Beckett sien Krapp’s Last Tape speelt.
Film un Feernsehn
Sien eerste Filmrull harr Sander 1964 in Roland Klick sien Kortfilm Ludwig. Dorna hett he in vele Film- un Feernsehprodukschonen mitspeelt, so as 1976 in Éric Rohmer sien Die Marquise von O. oder 1979 in Die Blechtrommel vun Volker Schlöndorff. To sien bekanntsten Filmrullen tellt de Engel Cassiel in Der Himmel über Berlin vun Wim Wenders oder ok de U-Boot-Kummandant Philipp Thomsen in Das Boot vun Wolfgang Petersen.
Wegen sien warme Stimm, de em den Binaam „The Voice“ (De Stimm) inbröcht hett, is Sander ok faken as Sprelker vun Feernsehdokumentatschonen, Höörspelen un Höörböker insett worrn un weer ok as Synchroonsnacker nafraagt (Ünner annern för Dustin Hoffman un Ian McKellen.
Privatleven
Sander weer mit de Schauspelersche Monika Hansen verheiraat un weer de Steefvadder vun Ben un Meret Becker. He harr twee Bröder un en Süster.
2004 hett he sik stark maakt as „Bottschopper“ för de Düütsche Sellschop to’n Redden vun Schippbröökige (DGzRS). In disse Positschoon, de jeed Johr wesselt, stünn he ehrenamtlich för Warf praat.[3]
Sander künn den Kreeft nich bikamen. He is an’n 12. September 2013 in Berlin doodbleven.[4]
Remove ads
Filmografie (Utwahl)
Remove ads
Diskografie
- Der Prophet Leed vun’t Album „Weltreise“ vun de düütschen Electronica Grupp Schiller, Zeitgeist (Universal), 2001.
- Schnee auf dem Kilimandscharo- (Ernest Hemingway) – Audiobook, rutkamen bi MDR Figaro, 2004.
- Otto Sander liest Fontane. – live. 2004. ISBN 978-3-930-75231-7.
- Otto Sander liest Montaigne. (Höörbook) – Essais und Tagebuch der Reise. Eichborn Verlag, 2005, ISBN 3-821-85395-6.
- Otto Sander liest Bukowski. (Höörbook). – Kaputt in Hollywood.
- Ritter und Raben. (Balladen). Otto Sander un dat Oakmusic Ensemble. Patmos Verlag, 2007.
- Barclay und Felipe. – Höörspeel vun Peter Eckhart Reichel mit Otto Sander un Manfred Steffen. hoerbuchedition words & music, 2007, ISBN 978-3-98117-780-0.
- Die 10 Gebote (Musical).as Stimm vun Gott. CD 2009.
- Der Hundertjährige, der aus dem Fenster stieg und verschwand. (Höörbook). Der Hörverlag, 2011.
Utteken
- 1979: Düütsche Kritikerpries
- 1980: Düütsch Dorstellerpries för Palermo oder Wolfsburg
- 1982: Ernst-Lubitsch-Pries för Der Mann im Pyjama[5]
- 1989: Düütsch Dorstellerpries för Der Bruch
- 1997: Berliner Boor
- 1999: Schauspeler vun’t Johr in de Kritikerümfraag vun de Tietschrift Theater heute
- 2008: Berlinale Kamera (Levenswark)
- 2010: Düütsche Vörlespries
- 2012: Ehrenpries Golden Oss vun’t filmkunstfest Mekelnborg-Vörpommern
- 2012: Pries för Schauspeelkunst bi’t Festival vun’n düütschen Film[6]
Remove ads
Literatur
- Gero von Boehm: Otto Sander. 25. Oktober 2004. Interview in: Begegnungen. Menschenbilder aus drei Jahrzehnten. Collection Rolf Heyne, München 2012, ISBN 978-3-89910-443-1, S. 451–458
- Klaus Dermutz, Karin Meßlinger: Otto Sander. Ein Hauch von Anarchie darf schon dabei sein …. Henschel, Berlin 2002, ISBN 3-89487-381-7.
Weblinks
- Literatur vun un över Otto Sander in’n Kataloog vun de Düütschen Natschonalbökeree
- Otto Sander in de Internet Movie Database (engelsch)
- Otto Sander in de Düütschen Synchroonkartei
- Interview mit Otto Sander, 20. Juni 2011
Borns
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads