Robert Vaughn

Robert Francis Vaughn (* 22. November 1932 in New York City; † 11. November 2016^[1]) weer en US-amerikaanschen Schauspeler.

Robert Vaughn in’n März 2009

Levensloop

Vaughn is de Söhn vun en Schauspeler-Ehpoor. He wull toeerst Journalist warrn, hett denn aver op’t College teemlich dull mit Theater un Höörfunk to doon kregen. Dordör is he vun sien Plaan afkamen un wull nu doch lever Schauspeler warrn. Bi’n Theater-Optritt in de fröhen 1950er Johren in Los Angeles is he denn för den Film opdeckt worrn un kreeg sien eersten Studion-Verdrag.

Al 1960 is he för den Oscar nomineert worrn as beste Nevendorsteller för sien Rull in The Young Philadelphians (dt.: Der Mann aus Philadelphia). Sien internatschonalen Dörbrook as Filmschauspeler harr Vaughn fief Johr later mit sien Rull vun den Geheemagenten Napoleon Solo, den he twüschen 1964 un 1968 in de Feernsehreeg The Man from U.N.C.L.E. (dt.: Solo für O.N.C.E.L.) spelen de as ok in eenige Feernsehsünnerprogrammen un Kinofilmen speelt hett. De parodistischen Aventüern vun den Agenten, de an James Bond anlehnt weer un – för de 1960er Johren teemlich ungewöhnlich – mit en russ’schen Kollegen (David McCallum as Illya Kuryakin) regelmatig de Welt redden de, sünd in vele Länner verköfft worrn. As Vaughn 1986 in de föfften Staffel vun de Feernsehreeg The A-Team den General Hunt Stockwell övernahmen hett, de dat A-Team mit Opdräg versorgt, geev dat en late Rezepschoon vun Napoleon Solo: In een Episood hett David McCallum en Gastrull as ehmoligen Partner vun Stockwell, de hier aver twintig Johr lang en Dubbelagent wesen is. Ofschoonst de Naams annere sünd, wiest de Anorden, de Achtergrundmusik un sogor de Szenenwessel unverwesselbor op The Man from U.N.C.L.E. hen.

Blangen de Feernsehregen hett Vaughn in en Reeg vun bekannte Filmen an de Reeg vun Steve McQueen mitspeelt, so as in Bullit, The Magnificent Seven (dt.: Die glorreichen Sieben) oder The Towering Inferno (dt.: Flammendes Inferno). Altohopen hett Robert Vaughn in mehr as tweehunnert Produkschonen mitspeelt.

Butendem hett Vaughn en Dokter in de Kommunikatschoonswetenschoppen maakt un weer politisch düchtig intresseert un engageert. Vaughn is en övertüügten Demokraat un weer en Fründ vun Robert F. Kennedy. 1972 hett he sien Dissertatschoon över de McCarthy-Tiet un ehr Utwirken op dat Showgewarf publizeert.

Robert Vaughn hett 1974 de Schauspelersche Linda Staab heiraat, weer dorvör aver mit de Schauspelersche Kathy Ceaton verheiraadt. De hett en Söhn Matthew, de sien Naam driggt, vun wegen dat he in den Gloven opwassen is, dat Robert Vaughn sien bioloogschen Vadder weer. Dat weer aver nich so.

Vaughn is in’t Öller vun 83 Jahren an en akute Leukämie-Krankheit doodbleven^[1].

Filmografie (Utwahl)

Johr	Titel	Synchroonsnacker
1957	Hell’s Crossroads
1959	Good Day for a Hanging dt.: Der Henker wartet schon	Herbert Stass
1959	The Young Philadelphians dt.: Der Mann aus Philadelphia
1960	The Magnificent Seven dt.: Die glorreichen Sieben	Rainer Brandt
1961	The Big Show dt.: Die große Attraktion	Eckart Dux
1963-64	The Lieutenant, Feernsehreeg
1964-68	The Man from U.N.C.L.E., Feernsehreeg dt.: Solo für O.N.C.E.L.	Niels Clausnitzer (1. Synchro) Reinhard Kuhnert (2. Synchro)
1967	The Venetian Affair dt.: Mitternacht Canale Grande	Herbert Stass
1968	Bullitt	Niels Clausnitzer
1969	The Bridge at Remagen dt.: Die Brücke von Remagen	Niels Clausnitzer
1970	The Mind of Mr. Soames dt.: Das zweite Leben des Mr. Soames	Reinhard Kuhnert
1972-74	The Protectors, Feernsehreeg dt.: Kein Pardon für Schutzengel	Lothar Blumhagen
1974	The Towering Inferno dt.: Flammendes Inferno	Niels Clausnitzer (Kinofaten) Bodo Wolf (DVD)
1975	Le baby sitter dt.: Das ganz große Ding	Henry Kielmann
1977	Washington: Behind Closed Doors, Feernseh-Minireeg dt.: Washington – Hinter verschlossenen Türen	Niels Clausnitzer
1977	Starship Invasions dt.: Die Invasion der Raumschiffe
1978	Brass Target dt.: Verstecktes Ziel	Wolfgang Pampel
1980	Fukkatsu no hi dt.: Overkill - Durch die Hölle zur Ewigkeit	Edgar Ott
1980	Hangar 18 dt.: Geheimsache Hangar 18	Rolf Schult
1980	Battle Beyond the Stars dt.: Sador – Herrscher im Weltraum	Holger Hagen
1981	S.O.B. dt.: S.O.B. – Hollywoods letzter Heuler	Edgar Ott Rolf Schult (2. Synchro)
1982	A Question of Honor, Feernsehn dt.: Polizei-Komplott	Helmo Kindermann
1983	Superman III dt.: Superman 3 – Der stählerne Blitz	Rolf Schult
1983	The Return of the Man from U.N.C.L.E.: The Fifteen Years Later Affair, Feernsehn dt.: Solo für Onkel: Thunderball	Niels Clausnitzer
1983	Veliki transport
1983-84	Emerald Point N.A.S, Feernsehreeg
1986	Black Moon Rising dt.: Black Moon	Rolf Schult
1986-87	The A-Team, Feernsehreeg dt.: Das A-Team	Friedrich Georg Beckhaus
1986	The Delta Force dt.: Delta Force	Lothar Blumhagen
1987	Skeleton Coast dt.: 24 Stunden bis zur Hölle	Horst Stark
1987	Killing birds – uccelli assassini
1987	Nightstick, Feernsehn	Reinhard Glemnitz
1987	Renegade dt.: Renegade – Terence Hill und der faulste Gaul der Welt	Joachim Pukaß
1989	River of Death dt.: River of Death – Fluß des Grauens	Horst Schön
1990	Going under dt.: Die U-Boot-Akademie	Erik Schumann
1995	Escape to Witch Mountain dt.: Die Flucht zum Hexenberg	Niels Clausnitzer
1996	Joe’s Apartment dt.: Joes Apartment – Das große Krabbeln	Lothar Blumhagen
1997	Blue Motel dt.: Blue Motel – Der Fall Hawking	Lothar Blumhagen
1997	Menno’s Mind dt.: Terror im Computer
1998	BASEketball dt.: Die Sportkanonen	Lothar Blumhagen
1998	McCinsey’s Island dt.: McCinsey’s Island - Ein tierisches Duo	Eckart Dux
2002	Silent Justice dt.: Silent Justice – Selbstjustiz	Lothar Blumhagen
2003	Hoodlum & Son
2004-12	Hustle, Feernsehreeg dt.: Hustle – Unehrlich währt am längsten	Reinhard Kuhnert
2012	Coronation Street, Feernsehfolgen
2013	The Magnificent Eleven

Utteken

Vaughn is in sien Loopbahn twölf mol för ansehn Filmpriesen vörslahn wesen, dorünner ok eenmol för den Oscar as Best Nevendorsteller för sien Rull in The Young Philadelphians. Wunnen hett he dree Priesen:

• 1965: den Photoplay Award in de Kategorie An’n meisten schätzte männliche Star.
• 1978: den Emmy in de Kategorie Rutragend anhollen Leistung vun en Nevendorsteller in en dramaatsch Reeg för Washington: Behind Closed Doors.
• 1998: sien Steern op’n Walk of Fame.