Schulp

De Schulp (middelnedderdüütsch schulp(e) ‚Mussel(schill)‘^[1] ) is de „Ruggenknaken“ vun Echte Dintenfische. He deent for de Updrift bi't Swemmen un blifft vun't Volumen stabil.^[2] Na de Stammgeschicht hen bekeken hannelt sik dat um en Binnenskelett, dat sik mit den Loop vun de Evolutschoon ut dat „Huus“ vun de Dintenfische ehre Vorwesers mank de Koppfööt torüchbillt hett. Bi ole Koppfoot-Aarden deent Hüser as Butenskelett. Se sünd bi de jüngeren Koppfoot-Aarden „na binnen wannert“ un hefft sik dor bi torüchbillt. Bi de Echten Dintenfische is dor de Schulp bi nableven, bi de Pieldintenfische en bloten Chitin-Staff, dat so nömmte Gladius. Bi de Kraken is vun dat vörmolige Butenskelett nix mehr nableven, dat hett sik heel un deel torüchbillt.

Schulpe vom Eenfachen Dintenfisch (Sepia officinalis) an'n Strand vun Hengistbury Head, England

Eenfachen Dintenfisch (Sepia officinalis) mit Schulp as Stütt (Binnenskelett) in'n Ruggen

Schulpe vun en Echten Dintenfisch (Jan Adrianus Herklots, 1859)

En Schulp, Achtersiet (Ruggensiet)

Schulpe finnt sik faken an'n Strand. Se kaamt vun Deerter, de dootgahn weern un weert dor anspöölt.

Fossil vun en Schulp vun Trachyteuthis hastiformis (Jura Museum Eichstätt)

Wie de Schulp upboot is

To'n groten Deel besteiht en Schulp ut Aragonit. Cheemsch is dat en Kalziumkarbonat, also Kalk.^[3]

Wie de Schulp funktschoneert

In den Schulp warrt Gas inlagert. So kann he for de Updrift bruukt weern. He hett Kamern, de könnt, je nadem, mit Gas und Water füllt weern.^[4] Dat Gas warrt ut de Lymphe over den Siphunculus anlevert. De loppt unner den Schulp langs.

Sepiaschulp ut den Zoohannel mit en Klammer for den Vagelkäfig