'Abdu'l-Bahá
Leider van het bahai-geloof (1844-1921) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
'Abdu'l-Bahá 'Abbás Effendí (Teheran, 23 mei 1844 – Haifa, 28 november 1921) beter bekend als 'Abdu'l-Bahá, was de zoon van Bahá'u'lláh, profeet en de stichter van het bahai-geloof. 'Abdu'l-Bahá werd benoemd door zijn vader, om het centrum van het Verbond, enige uitlegger van de bahai-geschriften en het voorbeeld van bahai-leven te zijn.
Zijn reizen naar het Westen, en zijn "Tafelen van het Goddelijke Plan" verspreidden de bahai-boodschap voorbij zijn Perzische wortels en zijn "Wil en Testament" legden de fundamenten voor het huidige bahai-bestuursstelsel.
'Abdu'l-Bahá's eigen naam was 'Abbás Effendí, maar hij gaf de voorkeur aan de titel 'Abdu'l-Bahá (dienaar van de glorie van God). Hij wordt in bahai-teksten vaak aangeduid als de "Meester".