Aanbidding
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
door Albrecht Dürer
door Jacques Daret
Aanbidding is het bewijzen van (goddelijke) eer aan God of wat als goddelijk wordt beschouwd. Hierbij horen vaak rituele handelingen, zoals buigen, knielen, zich ter aarde werpen of het hoofd ontbloten of juist bedekken.
In oude en primitieve godsdiensten kan deze verering vele vormen aannemen. In polytheïstische godsdiensten vindt men vele aanbiddingsvoorwerpen. In monotheïstische godsdiensten is deze aanbidding gericht naar slechts één god, die als de enige ware wordt beschouwd.
Katholieke Kerk
De Katholieke Kerk maakt een duidelijk onderscheid tussen:
- aanbidding (cultus latriae = latreutische eredienst) die enkel God (de Personen van de Drie-eenheid) betreft
en
Eucharistische aanbidding
Wanneer katholieken in het dagelijks taalgebruik spreken over aanbidding bedoelen ze doorgaans de Eucharistische aanbidding: de aanbidding van het Allerheiligste, uitgesteld in een monstrans.
Een aanbidding in de kunst
In de kunst is een aanbidding een voorstelling waarin de pasgeboren Jezus door de herders of de Wijzen uit het Oosten wordt aanbeden. Dit is een heel populair motief in de beeldende kunst.[1]
Tot andere, minder vaak voorkomende aanbiddingscènes behoort het schilderij De aanbidding van het Lam Gods van de gebroeders van Eyck, waarin Christus wordt aanbeden als Lam Gods.
Betekenis bij uitbreiding
Bij uitbreiding, en van zijn religieuze betekenis ontdaan, duidt het woord aanbidding op het aanbidden (dat wil zeggen het hartstochtelijk houden) van iets of iemand. Bijvoorbeeld: De aanbidding van de jeugd in onze huidige maatschappij.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
