Abundantie (ecologie)
ecologische kwantiteit / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het begrip abundantie (talrijkheid) is in het vegetatiekundig onderzoek aan levensgemeenschappen een maat voor het voorkomen van soorten op een bepaalde oppervlakte of in een bepaald volume.[1]
Als abundantiemaat kan gebruikt worden:
- dichtheid: aantal individuen per oppervlakte of volume,
- frequentie: het aantal of percentage deelmonsters van het totale aantal, waarbinnen de soort is aangetroffen,
- relatieve frequentie: het gedeelte van het totale aantal deelmonsters, waarbinnen de soort is aangetroffen,
- bedekking: een maat voor de verticale projectie van de planten op de bodem,
- biomassa: meestal drooggewicht van de bovengrondse spruit of de gehele plant, maar het kan ook geschat worden uit het versgewicht,
- relatieve abundantie: percentage voor soortsabundantie van het totaal van abundanties voor alle soorten.