Accreditatie
procedure waarbij een gezaghebbende instelling formele erkenning verstrekt dat een organisatie competent is om specifieke taken uit te voeren. (def: ISO 15189:2012) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een accreditatie is een attest uitgevaardigd door een onafhankelijke non-profit organisatie dat doorgaans in opdracht van een land, ministerie of natie wordt aangeduid als hoofdorgaan. Het fungeert onder de naam accreditatie-instelling en beoordeelt de commerciële certificerende instellingen (CI) of personen gebaseerd op internationale erkende eisen.[1]
Het doel van het accrediteren is dat een gespecialiseerde CI of persoon kan aantonen dat zij ook echt onafhankelijk en deskundig te werk gaat bij het afleveren van certificaten, keurmerken en kwaliteitslabels. Het is niet verplicht maar een geaccrediteerde CI biedt meer aanzien en vertrouwen omdat afgeleverde attesten dan officieel erkend zijn door een overheid.[2]
Oops something went wrong: