Anne Killigrew
Brits kunstschilder (-1685) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Anne Killigrew (Londen, 1660 – Westminster Abbey, 16 juni 1685[1]) was een Engels dichteres en kunstschilder, die in het tijdperk van de Restauratie leefde. Zij is in de vergetelheid geraakt,[2] maar werd destijds gevierd voor zowel haar poëzie als haar schilderijen.[3] Haar gedichten zijn bekend uit de bundel Poems, een boekje van 100 bladzijden dat één jaar na haar dood door haar nabestaanden werd uitgegeven. Van haar oorspronkelijke schilderijen zijn er nog drie bewaard.[4] Killigrew was mogelijkerwijze een hofdame van Maria van Modena, maar wordt in geen enkele lijst van hofdames vermeld.[5] Wel staat vast dat de familie Killigrew invloedrijk was en Anne met de hoogste kringen van het hof vertrouwd moet zijn geweest. Haar reputatie als poëet blijkt uit een postume eulogie die John Dryden voor haar schreef en die vooraan in Poems werd opgenomen. Samuel Johnson beschouwde dit lofdicht als het edelste in de Engelse taal.[6]