Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948

Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948
Onderdeel van het Arabisch-Israëlisch conflict
	Israëlische troepen hijsen de Israëlische vlag over Umm Rashrash (tegenwoordig Eilat)
Datum	14 mei 1948 - 10 maart 1949 (definitieve wapenstilstand overeenkomst op 20 juli 1949)
Locatie	Midden-Oosten
Resultaat	Wapenstilstand; vestiging van Israël op ongeveer 78% van het Mandaatgebied van 1948
Casus belli	Israëlische onafhankelijkheidsverklaring
Strijdende partijen
IsraëlGesteund door; Verenigde Staten; Tsjecho-Slowakije	Arabische Liga; Lidstaten:; Palestina; Egypte; Syrië; Transjordanië; Libanon; Irak; Noord-Jemen; Saoedi-Arabië Milities:; Leger van de Heilige Strijd; Arabisch Bevrijdingsleger; Moslimbroederschap; Vrijwillige mujahideen
Leiders en commandanten
Yaakov Dori; David Ben-Gurion; Moshe Dayan; Yitzhak Rabin; Yigael Yadin	John Bagot Glubb; Habis Majali; Housni al-Zaim; Abd al-Qadir al-Husayni†; Hasan Salama; Amin al-Hoesseini; Mohammed Naguib; Anwar Sadat; Fawzi Al-Qawuqji
Troepensterkte
- 29.677 soldaten in het begin; - 108.300 soldaten in december 1948	Palestina; - 5000 soldaten ; ; Egypte; - 10.000-20.000 soldaten ; ; Syrië; - 2500–5000 soldaten ; ; Irak; - 5000-18.000 soldaten ; ; Transjordanië; - 6000–12.000 soldaten ; ; Libanon; - 1000-2000 soldaten ; ; Noord-Jemen; - onbekend ; ; Saoedi-Arabië; - 800–1200 soldaten
Verliezen
- ca. 4000 soldaten gedood; - ca. 2400 burgers gedood	Wordt geschat tussen de 5000 en 15.000; ca. 750.000 Palestijnen verdreven

De Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 (Arabisch: النكبة al-Nakba, "De Ramp"; Hebreeuws: מלחמת העצמאות, Milchemet Ha'atzma'oet, "De Onafhankelijkheidsoorlog") tekende zich af in 1947 als een burgeroorlog tussen Palestijnse en Joodse inwoners van het toenmalige Britse mandaatgebied Palestina.[1] In november 1947 had de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in meerderheid in resolutie 181 besloten[2] dat, na beëindiging van het Britse mandaat over Palestina, het Mandaatgebied Palestina verdeeld zou worden in een onafhankelijke Joodse en een onafhankelijke Palestijnse staat. Deze resolutie werd gesteund door de zionistische leiders, maar afgewezen door de Arabische leiders. Kort voordat de Britten zich op 15 mei 1948 uit het Mandaatgebied Palestina terugtrokken, riepen de Joodse leiders onder leiding van David Ben-Gurion de onafhankelijke staat Israël uit, waarop de strijd zich voortzette als een conventionele oorlog tussen deze nieuwe staat en de omliggende Arabische landen.

Quick facts: Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948, Onderde... ▼