Beaumontgeweer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Beaumontgeweer is een enkelschots-, later vierschots-, achterlaad-geweer met een kaliber van 11 mm, dat eind jaren 1860 door de wapenfabrikant Edouard de Beaumont uit Maastricht werd ontwikkeld uit het Franse chassepotgeweer en dat na de invoering ervan als het nieuwe handvuurwapen van het Nederlandse leger vanaf 1870 op grote schaal werd geproduceerd. In 1877 waren er al honderdduizend Beaumontgeweren voorradig.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c9/Edouard_de_Beaumont_%281841-1895%29.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/74/Beaumontgeweer%2C_1871-75.jpg/320px-Beaumontgeweer%2C_1871-75.jpg)