Loading AI tools
Amerikaans kunstenaar (1951–2024) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bill Viola (New York, 25 januari 1951 – Long Beach (Californië), 12 juli 2024) was een Amerikaanse kunstenaar die internationaal bekend werd met zijn bijdragen tot de videokunst.
Bill Viola | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | New York, 25 januari 1951 | |||
Overleden | Long Beach, 12 juli 2024 | |||
Nationaliteit | Verenigde Staten | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stijl(en) | videokunst | |||
RKD-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
Website | ||||
|
Viola groeide op in Queens en Westbury. Hij bezocht P.S. 20, waar hij leider was van de tv-afdeling. Hij vervolgde zijn studie aan de Universiteit van Syracuse die hij in 1973 verliet als 'Bachelor of Arts'. Daarna werkte hij als videotechnicus bij het Everson Museum of Art in Syracuse. Tussen 1973 en 1980 werkte hij samen met de componist David Tudor binnen de groep "Rainforest", die later "Composers Inside Electronics" heette. Tussen 1974 en 1976 werkte hij als technisch assistent bij Art/Tapes/22, een experimentele video werkplaats in Florence, waar hij Nam June Paik, Bruce Nauman, en Vito Acconci ontmoette. Tussen 1976 en 1983 was hij artist in residence bij het WNET Thirteen Television Laboratory in New York. In 1976 en 1977 reisde hij naar de Salomonseilanden en naar Java om traditionele theateropvoeringen op te nemen.
In 1977 werd Viola uitgenodigd door Kira Perov zijn werk te vertonen op de 'La Trobe University' Melbourne. Hij zou later met Kira Perov trouwen en een vruchtbare samenwerking opbouwen. In 1980 woonden zij samen anderhalf jaar in Japan met een werkbeurs van een Amerikaans-Japans uitwisselingsprogramma. In Japan studeerde hij boeddhisme bij zenmeester Daien Tanaka en was artist in residence bij Sony.
In 1983 werd Viola videodocent aan het California Institute of the Arts in Valencia, Californië. In 1995 nam Viola voor de VS deel aan de 46e biënnale van Venetië. Daarvoor maakte hij de serie Buried Secrets. Daartoe behoort een van zijn bekendste werken The Greeting, een hedendaagse interpretatie van Pontormo's Visitatie. In 1997 werd een grote retrospectieve tentoonstelling georganiseerd door het Whitney Museum of American Art.
In 1998 was hij onderzoeker aan het J. Paul Getty Museum in Los Angeles. Viola werd in 2000 uitgekozen voor toelating tot de American Academy of Arts and Sciences.
In 2002 maakte hij Going Forth By Day, een digitaal 'fresco' voor de Deutsche Guggenheim in Berlijn en het Guggenheim Museum in New York. In 2003 werd The Passions geëxposeerd in Los Angeles, London, Madrid en Canberra. Dit was een grote verzameling langzame, emotioneel opgeladen werken geïnspireerd door religieuze renaissanceschilderijen.
In 2004 maakte Viola de videokunst voor een opvallende enscenering van Richard Wagners opera Tristan und Isolde, in samenwerking met regisseur Peter Sellars en dirigent Esa-Pekka Salonen. Deze versie ging in première in de Opéra national de Paris in 2005 en is sindsdien in vele operahuizen opgevoerd..
In mei 2014 plaatste Viola in Saint Paul’s Cathedral in Londen op vraag van de deken van de kathedraal een installatie getiteld ‘Martyrs’. Aan de hand van de 4 elementen, aarde, lucht, vuur en water wordt het menselijk bestaan in beeld gebracht. In 2017 volgde een tweede werk, over het leven van Maria, de Moeder van Jezus van Nazareth. Het gaat om twee permanente installaties, die eigendom zijn van Tate Gallery, maar in langlopend bruikleen in de kathedraal zijn ondergebracht.
Bill Viola woonde met zijn vrouw en twee kinderen in Long Beach in Californië.
Bill Viola exposeerde zijn werk op de belangrijkste locaties voor beeldende kunst. Zijn werk gaat over centraal menselijke thema's als geboorte, dood, liefde, emotie en een soort humanistische spiritualiteit. Hij heeft zich steeds laten inspireren door mystieke tradities zoals zenboeddhisme, christelijke mystiek en soefisme. Zijn werken doen vaak schilderachtig aan. Doordat de beelden zeer langzaam bewegen kan de toeschouwer diep in de verschillende betekenislagen 'wegzakken'.
Viola overleed op 12 juli 2024 op 73-jarige leeftijd. Complicaties door de ziekte van Alzheimer.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.