Blauwe lupine
soort uit het geslacht Lupine / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De blauwe lupine (Lupinus angustifolius) is een eenjarige plant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae). De plant komt van nature voor in Zuid-Europa. De blauwe lupine wordt in Nederland nog sporadisch als groenbemester op zandgrond geteeld en soms in bermen ingezaaid. Het gewas stelt weinig eisen aan de grond en door de bittere smaak heeft het geen last van wildschade. Ook wordt een vrij lage pH nog goed verdragen. De plant heeft 2n = 40 chromosomen.
Blauwe lupine | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
soort | ||||||||||||||||||||
Lupinus angustifolius L. (1753) | ||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||||||||||
Blauwe lupine op Wikispecies | ||||||||||||||||||||
|
De plant wordt 30-60 cm hoog en heeft spaarzaam behaarde stengels. De handvormig samengestelde bladeren hebben vijf tot negen lijnvormige, tot 4 cm lange en 1,5 cm brede blaadjes.
De blauwe lupine bloeit van juni tot september met hemelsblauwe bloemen. De bloemen staan in een spiraal. De bovenlip van de kelk is tweespletig.
De zaden zijn donkergrijs met lichte vlekjes en zijn giftig voor vee.