Codex Amiatinus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Codex Amiatinus is het oudste bewaarde manuscript dat de volledige Bijbel bevat met het Oude en het Nieuwe Testament in de versie van de Vulgaat.[1] Het handschrift werd geschreven in de abdijen van Wearmouth-Jarrow in het oude Northumbria voor 714.[1] Deze Bijbel was lange tijd het referentiewerk bij uitstek voor de tekst van de Vulgaat, hij was de basis van de nieuwe tekst opgesteld in opdracht van paus Sixtus V tussen 1587 en 1590.[2]
