Don Giovanni in Sicilia
roman van Vitaliano Brancati / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Don Giovanni in Sicilia is een roman van Vitaliano Brancati (1907-1954), een Siciliaan uit Syracuse die opgroeide in Catania. De eerste uitgave van het boek dateert van 1941, toen uitgegeven door Rizzoli.
Het hoofdpersonage is Giovanni Percolla, een zelfverklaarde vrouwenveroveraar. Het verhaal speelt zich grotendeels af op twee plaatsen: in Catania en in Milaan; beide plaatsen worden als tegengesteld geplaatst: het warme, zonnige en losse tegenover het koude, regenachtige en gesloten milieu van Milaan, waar mensen lachen met het Siciliaans dialect van Giovanni Percolla. Het hoofdpersonage noemt alle continentale mensen ‘niet-Sicilianen’.
Het huwelijk van Giovanni Percolla met zijn geliefde Ninetta, Maria Antonietta markiezin van Marconella uit Sicilië, wordt in het boek psychologisch ontleed. De roman kent een open einde, zodat het aan de lezer toekomt te bedenken of Percolla zijn echtgenote verlaat of niet.[1] Het boek ademt een sfeer van Siciliaans haantjesgedrag uit, wat omschreven wordt als gallismo.[2]