Eburonen
volksstam uit de oudheid / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Eburonen (Latijn: Eburones; Grieks: Ἐβουρωνοί / Ebourōnoí[1]) waren een volksstam waarvan het grootste deel ten tijde van Caesar woonde "tussen Maas en Rijn",[2] in gedeelten van het huidige Nederland en België (de Kempen, Luik (provincie), Nederlands- en Belgisch-Limburg) en Duitsland (Roer, zijrivier van de Maas). In het westen grensde hun gebied aan dat van de Menapiërs, die aan de monding van Maas en Rijn woonden.[3] Ook de Ambivariti[4] zijn ergens langs hun westelijke grens te situeren. De stam werd door Caesar deels vernietigd. De overlevenden vinden we terug als Texuandri in Toxandrië.
Triskele op voorzijde, gestileerd paard op keerzijde