Fanny Ella (Faniëlla) Poons, (Amsterdam, 29 oktober 1889- aldaar, 5 december 1968) was een Nederlands sopraan en in mindere mate pianiste.[1]
Snelle feiten Volledige naam, Geboren ...
Sluiten
Ze was dochter van zanger Sam Poons en actrice Elize van Biene. Broer Sylvain Poons was ook werkzaam in de muziekwereld. Zelf was ze tussen 1912 en 1933 getrouwd met dirigent Willem Lohoff. Ze was een nicht van actrice Sophie van Biene, die op haar beurt getrouwd was met zanger Désiré Pauwels.
Ze kreeg haar opleiding in Amsterdam van Wilhelmina de Veer-de Lange (zang, dochter van Daniël de Lange) en Ulfert Schulz (piano). Een ander die bijdroeg aan haar loopbaan was Cornelis Dopper. Al op zestienjarige leeftijd zong ze te Koblenz en Keulen mee tijdens een uitvoering van Egmont van Ludwig van Beethoven/Johann Wolfgang von Goethe, algemene leiding was in handen van Willem Kes. Dit werd al snel gevolgd door haar operadebuut op 30 december 1906. Met liedertafel De Vereenigde Zangers zong ze in het Concertgebouw met collegae Jacoba Dhont en Tilia Hill. Niet veel later (1898) was ze betrokken bij een uitvoering onder leiding van Daniël de Lange. Ze sloot zich aan bij de NV Nederlandse Opera en Operette van Dédiré Pauwels.
Ze maakte onder de naam Elisa Poons haar Belgische debuut in 1913 bij de Koninklijke Vlaamse Opera, maar door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog moest ze terug naar Nederland en ging weer werken bij Poons en Nederlandse Opera van Gerardus H. Koopman. Van 1924 tot en met 1927 was ze te vinden op de Antwerpse podia, waar ze glansrollen vervulde in Der Rosenkavalier van Richard Strauss en Tristan und Isolde van Richard Wagner. Eenmaal terug in Nederland sloot ze zich weer aan bij de Nederlandse Opera, nu van Karel van Bijlevelt. Nadat in korte tijd haar moeder en vader overleden, volgde een echtscheiding in 1933. Na de beëindiging van haar actieve carrière in 1934 werd ze zangpedagoge. Ze ontsnapte aan de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog met een vals persoonsbewijs en door te werken als huishoudster, waarbij de muzikale kwaliteiten bij de gezinnen opviel. Zo nu en dan trad ze nog op; op 70-jarige leeftijd (5 december 1968) zong ze nog met het Noordhollands Philharmonisch Orkest onder leiding van Nico van der Linden.
Leerlingen van haar zijn Mimi Aarden, Jos Burcksen, Philip Terke, Harry Pos en tenor Jan Rietveld.
Ze overleed na enkele weken ziekte en werd begraven op Zorgvlied (graf is geruimd).
Bronnen, noten en/of referenties
- J.H. Letzer: Muzikaal Nederland 1850-1910. Bio-bibliographisch woordenboek van Nederlandsche toonkunstenaars en toonkunstenaressen - Alsmede van schrijvers en schrijfsters op muziek-literarisch gebied, 2. uitgaaf met aanvullingen en verbeteringen. Utrecht: J. L. Beijers, 1913, pagina 139, meldt alleen het foutieve geboortejaar 1890
- Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter (1859-1943), Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philips Kruseman, Den Haag; pagina 568
- Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 8, pagina 161, meldt overlijdensdatum 8 december 1968
- Algemeen Handelsblad, 1 november 1889, Geboorteadvertentie
- Leeuwarder Courant, 6 december 1968, Faniëlle Poons
- Opera Nederland ter gelegenheid 50-ste sterfdag (geraadpleegd 27 juli 2021)
- 401 Dutch Diva’s (geraadpleegd 27 juli 2021)
- Theaterencyclopedie (geraadpleegd 27 juli 2021)
Faniëlla is een samentrekking van Fanny en Ella.
