Gehoorzenuw
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De gehoorzenuw[11] of nervus cochlearis[12] is een van de twee takken van de VIIIe zenuw (de andere is de nervus vestibularis). De gehoorzenuw verbindt de trilhaarcellen in het slakkenhuis met de hersenen waardoor het mogelijk wordt geluid te ervaren. De nervus cochlearis ontspringt uit de cochlea en loopt naar de hersenstam, waar de vezels contact maken met de nucleus cochlearis, waar de gehoorsprikkels verder wordt verwerkt.
Gehoorzenuw | ||||
---|---|---|---|---|
Nervus cochlearis | ||||
Zenuw | ||||
![]() | ||||
Doorsnede cochlea met gehoorzenuw | ||||
![]() | ||||
sterk uitvergroot gedeelte van de gehoorzenuw | ||||
Synoniemen | ||||
Latijn | nervus cochleae[1] nervus acusticus[2] | |||
Oudgrieks | ἀουστικόν νεῦρον[3][7] | |||
Nederlands | slakkenhuiszenuw[8][9] zenuw van het slakkenhuis[10] | |||
Verloop | ||||
Van | Nervus vestibulocochlearis | |||
Naslagwerken | ||||
Gray's Anatomy | 203,906 | |||
MeSH | A08.800.800.120.910.120 | |||
|

Buitenoor: 2. gehoorgang 3. oorschelp
Middenoor: 4. trommelvlies 5. ovaal venster 6. hamer
7. aambeeld 8. stijgbeugel 12. buis van Eustachius
Binnenoor: 9. labyrint 10. slakkenhuis 11. gehoorzenuw