Hendrik de Vogelaar
Duits soevereine (876-936) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hendrik I de Vogelaar (Duits: Heinrich der Vogler/der Finkler, Latijn: Henricius Auceps) (rond 876 - Memleben, 2 juli 936) was vanaf 912 hertog van Saksen en vanaf 919 tot aan zijn dood koning van Duitsland. Hij was de grondlegger van de Ottoonse dynastie van Saksische koningen en keizers. Hij wordt algemeen gezien als de stichter en de eerste koning van de middeleeuwse Duitse staat, die voordien bekendstond als het Oost-Frankische Rijk. Als fervent jager verkreeg hij de bijnaam "de Vogelaar",[1] naar men zegt omdat hij net zijn vogelnetten aan het repareren was toen hij de boodschap ontving dat hij tot koning was gekozen.[2]
| Hendrik I de Vogelaar | ||
|---|---|---|
| 876-936 | ||
 | ||
Overhandiging van de keizerskroon aan Hendrik I | ||
| Hertog van Saksen | ||
| Periode | 912–936 | |
| Voorganger | Otto I van Saksen | |
| Opvolger | Otto II de Grote | |
| Duits koning Koning van Oost-Francië | ||
| Periode | 919–936 | |
| Voorganger | Koenraad I | |
| Opvolger | Otto de Grote | |
| Vader | Otto I van Saksen | |
| Moeder | Hedwig van Babenberg | |