Japanse notenboom
soort uit het geslacht Ginkgo / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Japanse notenboom, ginkgo, tempelboom of eendenpootboom[2] (Ginkgo biloba, synoniem: Salisburia adiantifolia Sm.) is een boom uit de familie Ginkgoaceae. De soort is oorspronkelijk afkomstig uit China; hij wordt gekweekt en is niet meer in het wild bekend. De plant wordt gezien als een levend fossiel omdat het de enig overgebleven soort is van zowel het geslacht Ginkgo als de familie Ginkgoaceae.
| Ginkgo biloba IUCN-status: Bedreigd[1] (1998) | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Een volgroeide Japanse notenboom | ||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Soort | ||||||||||||||
| Ginkgo biloba L. (1771) | ||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | ||||||||||||||
Ginkgo biloba op  Wikispecies | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
De Japanse notenboom groeit onregelmatig en kegelvormig en wordt circa 40 meter hoog. In Nederland en België worden vooral kweekvormen gebruikt die minder hoog worden. In China en Japan wordt de Japanse notenboom al eeuwenlang aangeplant als tempelboom. De vroegste datering in de Chinese literatuur is uit de elfde eeuw. Engelbert Kaempfer zag in 1693 in Japan als eerste Europeaan een tempelboom en verzamelde er zaden van. De vroegst bekende Europese boom werd in 1754 in Londen gekweekt, maar mogelijk zijn er elders al eerder pogingen gedaan.[3]
De Japanse notenboom is tweehuizig, maar het verschil tussen beide geslachten is alleen te zien tijdens de voortplantingsperiode. De mannelijke bomen dragen dan kegels, de vrouwelijke hebben zaden die eruitzien als vruchten en een onaangename geur verspreiden. Daarom worden er wereldwijd meer mannelijke dan vrouwelijke bomen aangeplant.
De naam "Japanse notenboom" is om twee redenen slecht gekozen want misleidend: de soort is oorspronkelijk afkomstig uit China; en de boom plant zich voort met zaden en vormt geen noten als vrucht.
Oops something went wrong: