Junk-DNA
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Junk-DNA is het DNA in het genoom dat geen bekende functie heeft. De naam wordt als achterhaald beschouwd, omdat veel van de stukken DNA die als junk werden aangemerkt, toch bepaalde functies blijken te hebben.
Ongeveer 95% van het menselijk genoom wordt beschouwd als junk-DNA, waaronder ook introns vallen. Nog geen 2% van het DNA van de mens codeert voor eiwitmakende genen. Bij aanvankelijk gebrek aan inzicht in de functie van de rest van het DNA is de term junk (afval, rommel) DNA gekozen, al prefereren sommigen de term niet-coderend. Binnen het niet-coderend DNA zijn er vele regio's en elementen bekend waarvan men al langer wist dat deze wel degelijk een functie hebben, zoals genen voor rRNA, tRNA, regulerende sequenties en elementen zoals centromeren en telomeren.[1]