Karl von Frisch

Karl Ritter von Frisch (Wenen, 20 november 1886 – München, 12 juni 1982) was een Oostenrijks zoöloog en etholoog. In 1973 won hij de Nobelprijs voor zijn pionierswerk op gebied van de ethologie.

Snelle feiten Persoonlijke gegevens, Geboortedatum ...

Frisch werd geboren in een welgestelde familie toegewijd aan de wetenschap. Zijn vader, Anton Ritter von Frisch, was chirurg en zijn moeder, Marie Exner, kwam uit een lange lijn van eminente wetenschappers en geleerden. Van jongs af aan was Frisch geïnteresseerd in de natuur en dan met name zoölogie. Omdat zijn vader dacht dat geneeskunde een praktischer gebied was dan zoölogie begon Karl in 1905 aan een studie medicijnen aan de Universiteit van Wenen.

Zijn oom, Sigmund Exner, die een vermaand fysioloog en docent was aan die universiteit, spoorde hem aan zich te verdiepen in dieren door hem te helpen in een onderzoeksproject naar de positie van kleuren in de ogen van bepaalde kevers, vlinders en kreeftachtigen. In het midden van zijn derde studiejaar besloot Karl te stoppen met zijn studie medicijnen en zich volledig te richten op het gebied van diergedrag. Hij liet zich overplaatsen naar het Zoölogisch Instituut van de Universiteit van München waar hij onder Richard von Hertwig studeerde. In 1910 promoveerde hij op een onderzoek naar kleurveranderingen bij vissen.

Zijn onderzoek werd onderbroken met de uitbraak van de Eerste Wereldoorlog. Vanwege zijn slechte ogen werd hij vrijgesteld van militaire dienstplicht, maar accepteerde hij een verzoek van zijn broer om als vrijwilliger te werken in een Weens Rode Kruisziekenhuis. Daar hield hij zich bezig met bacteriologische studies als cholera, dysenterie en tyfus. In het ziekenhuis ontmoette hij een verpleegster, Margarethe Mohr, met wie hij in 1917 in het huwelijk trad. Uit het huwelijk werden drie dochters en een zoon geboren.

In de herfst van 1921 werd Frisch benoemd tot gewoon hoogleraar zoölogie en directeur van het Zoölogisch Instituut van de Universiteit van Rostock. Na twee jaar Rostock en twee jaar Breslau werd hij in 1925 hoogleraar aan de Universiteit van München; daar kreeg hij de leiding van het Zoölogisch Instituut, dat nadien grote vermaardheid verwierf. Echter, tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het Zoölogisch Instituut van de universiteit verwoest en keerde hij terug naar zijn vaderland waar hij hoogleraar werd aan de Universiteit van Graz. In 1950 ging hij terug naar München voor de herbouw van het Zoölogisch Instituut aldaar. In 1958 ging hij officieel met emeritaat, maar hield zich daarna nog geruime tijd bezig met onderzoek naar bijen.

Biografie

Werk

Wikiwand - on