Klimaatverdrag
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Klimaatverdrag (Engels: United Nations Framework Convention on Climate Change, afgekort UNFCCC) is een zogenaamd raamverdrag dat in 1992 onder verantwoordelijkheid van de Verenigde Naties werd gesloten en ondertekend tijdens de "Earth Summit" in Rio de Janeiro. Doel van het verdrag (ook: de conventie") is om de emissies van broeikasgassen te reduceren en daarmee ongewenste gevolgen van klimaatverandering te voorkomen.[1][2]
Klimaatverdrag | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Logo UNFCCC | ||||
Verdragstype | Multilateraal | |||
Onderwerp | Klimaatverandering | |||
Ontworpen | 9 mei 1992 | |||
Ondertekend | 4 juni 1992 in Rio de Janeiro | |||
In werking getreden | 21 maart 1994 | |||
Voorwaarden voor inwerkingtreding | Ratificatie door 50 staten | |||
Ondertekenaars | 165 staten | |||
Partijen | 197 staten | |||
Status | actief | |||
|
Het klimaatverdrag trad in werking op 21 maart 1994. Sinds die tijd hebben bijna alle lidstaten van de Verenigde Naties het verdrag ondertekend en bekrachtigd (ratificatie). Anno 2023 hebben 198 landen het klimaatverdrag geratificeerd, waaronder België en Nederland (maar alleen voor het Europese deel van het Koninkrijk).[3] Binnen het kader van het klimaatverdrag is in 1997 het Kyoto-protocol overeengekomen en in 2015, op de Klimaatconferentie van Parijs 2015 het Akkoord van Parijs.