Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Kunsthistorisch Instituut was een opleiding kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht. Het werd opgericht in 1907. De opleiding kunstgeschiedenis te Utrecht is later institutioneel samengevoegd met geschiedenis tot het Departement Geschiedenis en Kunstgeschiedenis.
Kunsthistorisch Instituut | ||||
---|---|---|---|---|
Drift 15, vestiging van de Opleiding Kunstgeschiedenis in Utrecht | ||||
Geschiedenis | ||||
Opgericht | 1907 | |||
Structuur | ||||
Eigenaar | Universiteit Utrecht | |||
Plaats | Utrecht | |||
Media | ||||
Website | Website Collectie Website Opleiding | |||
|
De opleiding in Utrecht was de eerste in zijn soort in Nederland, nadat in 1876 de Wet op het Hoger Onderwijs had bepaald dat kunstgeschiedenis een academische studie moest worden.[bron?] In 1904 werd Johanna Goekoop-de Jongh privaatdocent en in 1907 werd Willem Vogelsang de eerste hoogleraar. Dit kon gebeuren dankzij de inspanningen van politicus en monumentenzorger Victor de Stuers.
Aanvankelijk volgde het instituut de Duitstalige traditie, met name de opvattingen van de Zwitserse kunsthistoricus Heinrich Wölfflin. Er was veel aandacht voor de kunst van het vroege christendom en de Middeleeuwen en zelfs voor het oude Egypte (tot 1983 vormden kunstgeschiedenis en archeologie een enkele studierichting). Eerst kon kunstgeschiedenis alleen als bijvak, vanaf 1921 ook als hoofdvak (met doctoraalexamen) worden gevolgd. Het instituut bouwde een omvangrijke studiecollectie op en leende schilderijen direct van het Rijksmuseum.[1] Ook stond een collectie van kunstenaarsmaterialen (zoals bijzondere pigmenten) ter beschikking van de studenten.[2]
In de Tweede Wereldoorlog kwam het Instituut in zwaar weer: het gebouw werd geplunderd waarbij vooral de bibliotheek slachtoffer werd. In de aanloop van de oorlog hadden verschillende hoogleraren antisemitische en fascistische uitlatingen gedaan (Louis Grondijs, Friedrich Wilhelm von Bissing en Henri Peter Blok) en zelfs Vogelsang, die de loyaliteitsverklaring aan het Duitse gezag had ondertekend, moest zich voor het universiteitsbestuur verantwoorden.
Na 1945 werd de oriëntatie van het Instituut meer Amerikaans en de aandacht verschoof naar de vroegmoderne periode. Vanaf de jaren 1960 kreeg de 'Utrechtse school' van de kunstgeschiedenis grote bekendheid door de succesvolle toepassing van de iconografische methode. Het Departement Geschiedenis en Kunstgeschiedenis van de Universiteit Utrecht is beheerder van het Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut in Florence.
In 1983 werd de studievereniging Stichting Art opgericht die tweemaal per jaar het wetenschappelijke tijdschrift Article uitgeeft.[3]
Bekende hoogleraren en docenten die aan het instituut, resp. de opleiding kunstgeschiedenis verbonden zijn geweest zijn onder meer:
Bekende eredoctores zijn Erwin Panofsky en Max Jakob Friedländer
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.