Le Livre de Chasse
literair werk van Gaston III van Foix-Béarn / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Le Livre de Chasse werd tussen 1387 en 1389 geschreven of correcter gedicteerd door Gaston Phoebus, graaf van Foix. Gaston Phoebus was zelf een fervent jager en kende dus de materie. Zijn boek dat met veel zorg werd samengesteld toen de auteur al 57 jaar was, bleef tot in de 16e eeuw de bijbel voor alle adepten van de jacht. De beginnende boekdrukkunst heeft sterk bijgedragen aan het succes van het werk. Er zijn van het werk van Phoebus 44 handschriften bewaard gebleven.[1] Door het onderwerp was het boek bestemd voor de koninklijke en prinselijke bibliotheken. Veel van de exemplaren die bewaard zijn gebleven zijn dan ook zeer rijkelijk verlucht, maar ook de minder kapitaalkrachtige adel was geïnteresseerd want er zijn 14 niet verluchte handschriften bewaard gebleven.
Het werk raakte zeer snel verspreid over gans Europa. In 1410 verscheen er al een (gedeeltelijke) Engelse vertaling van de hand van Edward van Norwich onder de titel The Master of Game.[2]
Een eerste Italiaanse vertaling werd geschreven door Julio Castellon in het begin van de 17e eeuw[3] Het werk beschreven door prof. Van den Abeele is een nog niet bestudeerd exemplaar, vertaald uit het Frans naar het Italiaans, waarin wel de ruimtes voor de miniaturen waren voorzien, met een beschrijving van de miniaturen in het Franse model. Op enkele bladzijden werden uitgeknipte gravures gekleefd als model voor de te maken miniaturen. Het werk was opgedragen aan Alfonso Enriquez de Cabrera, admiraal van Castilië. Dit exemplaar wordt bewaard in de Biblioteca Nacional met als signatuur 1043.[4]