Marcus Junius Brutus
Italiaans politicus / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marcus Junius Brutus (85[1] – 42 v.Chr.), vaak kortweg aangeduid als Brutus, was een Romeins senator en stoïcijn. Hij is vooral bekend als een van de samenzweerders die op 15 maart 44 v.Chr. een dodelijke aanslag op Julius Caesar pleegden. Eerder had hij in de Slag bij Pharsalus tegen Caesar gevochten aan de zijde van Pompeius, die nochtans zijn vader had vermoord. Na de moord op Caesar leed hij in de Slag bij Philippi als aanvoerder van de legioenen van de "bevrijders" of "republikeinen" een nederlaag tegen de legioenen van Octavianus en Marcus Antonius, waarop hij zelfmoord pleegde.
| Marcus Junius Brutus | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Geboortedatum | 85 v.Chr. | |||
| Sterfdatum | 42 v.Chr. | |||
| Periode | Romeinse Republiek | |||
| Cursus Honorum | ||||
| Praetor in | 45 v.Chr. | |||
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Familie | Gens Junia | |||
| Zoon van | Marcus Junius Brutus maior Servilia Caepionis | |||
| Geadopteerde zoon van | Quintus Servilius Caepio | |||
| Gehuwd met | Claudia Pulchra maior Porcia Catonis | |||
| Broer van | Lucius Licinius Lucullus | |||
| ||||
