Marie de Brimeu
Nederlands botanicus (1550-1605) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Marie de Brimeu of in het Nederlands Maria van Brimeu (Megen, ca. 1550 – Luik, 18 april 1605) was een vrouw uit de hoge adel van de Zuidelijke Nederlanden. Zij was erfgravin van Megen en door haar tweede huwelijk prinses van Chimay. Zij werd katholiek opgevoed maar ging na het overlijden van haar eerste man over tot de protestantse kerk. Zij steunde de Nederlandse opstandelingen in de strijd tegen de Spaanse koning en was in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een invloedrijk persoon in adellijke, diplomatieke en wetenschappelijke kringen.
Marie de Brimeu | ||||
---|---|---|---|---|
ca. 1550 − 18 april 1605 | ||||
Erfgravin van Megen | ||||
Periode | 1572−1581 | |||
Voorganger | Karel van Brimeu | |||
Prinses van Chimay | ||||
Periode | 1581−1605 | |||
Geboren | Megen, Zuidelijke Nederlanden | |||
Overleden | Luik, Zuidelijke Nederlanden | |||
Vader | George de Brimeu | |||
Moeder | Anna van Walthausen | |||
Dynastie | De Brimeu Huis Croÿ | |||
Partner | Lancelot de Berlaymont, Karel III van Croÿ | |||
Handtekening | ||||
|
De Brimeu was zeer geïnteresseerd in planten en tuinaanleg; haar deskundigheid op dat gebied werd gerespecteerd door de beroemde plantkundige Carolus Clusius, met wie ze jarenlang correspondeerde en wiens werk ze steunde.