Mockumentary
filmgenre Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
filmgenre Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een mockumentary is een film- en televisiegenre waarin een bepaald onderwerp (fictief of echt bestaand) wordt besproken zoals in een documentaire, maar waarin weinig op feiten berust. Vaak is er sprake van parodie of satire. De naam mockumentary is een porte-manteau van de Engelse woorden to mock (ergens de spot mee drijven) en documentary (documentaire).
| Mockumentary | ||||
|---|---|---|---|---|
| Afbeelding gewenst | ||||
| Subgenres | Pseudo-documentaire | |||
| Gerelateerd | Komediefilm, parodiefilm, documentaire, docudrama | |||
| Categorie met een overzicht van films | ||||
| ||||
De meest voorkomende soort is die waarin de spot wordt gedreven met een bestaand onderwerp en zaken getoond worden die op geen enkel feit berusten. Deze vorm van een mockumentary is vaak bedoeld als parodie op de serieuze documentaires omtrent het onderwerp. Een recent voorbeeld hiervan is de film Farce of the Penguins, die twee jaar na March of the Penguins uitkwam. Andere beroemde voorbeelden in dit genre zijn Woody Allens Take the Money and Run en Zelig, de Belgische film C'est arrivé près de chez vous, de Franse film Opération lune, en de tv-serie The Office. Verwante producten zijn A Hard Day's Night over The Beatles, en Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Gloarious Nation of Kazakhstan. Een van de bekendste Nederlandse voorbeelden is de tragikomische serie 30 minuten van Arjan Ederveen.
Een paar in België gekende voorbeelden zijn :
Daarnaast zijn er ook mockumentaries, waarin een fictieve plaats of persoon centraal kan staan. Vaak wordt de geschiedenis en andere interessante "feiten" over deze plaats/persoon verteld zoals dat normaal in een documentaire gebeurt. Het fictieve onderwerp wordt dan behandeld alsof het echt bestaat en er echt onderzoek naar is gedaan. Een voorbeeld is het boek Leven en werken van de Kabouter uit 1976, van de schrijver Rien Poortvliet.
Mockumentaries als deze zijn over het algemeen niet bedoeld om ergens de spot mee te drijven, maar kunnen ook niet als documentaires worden gezien omdat ze een fictief onderwerp behandelen.
Nepdocumentaires zijn al vaker gebruikt voor dramatische producties.
Een goed voorbeeld is Orson Welles' hoorspelversie van het boek The War of the Worlds. Dit hoorspel werd gebracht als een serieuze reportage over een aanval van Marsbewoners.
Een paar voorbeelden uit België :
Een voorbeeld uit Nederland :
Mockumentaries worden vaak geïmproviseerd, aangezien ter plaatse tekst verzinnen vaak realistischer overkomt als "documentaire" dan gewoon je tekst volgens een vooraf geschreven script opzeggen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
