Neoarcheïcum

De geologische era Neoarcheïcum (ook Neoarchaïcum) is de laatste/bovenste era van het eon Archeïcum, dat duurde van 2,8 Ga tot 2,5 Ga. Het werd voorafgegaan door het Mesoarcheïcum en na/op het Neoarcheïcum komt het Paleoproterozoïcum.

Eon	Era	Periode	Ouderdom Ma
Proterozoïcum	Paleoproterozoïcum	Siderium	later
Archeïcum	Neoarcheïcum		2500 - 2800
	Mesoarcheïcum		2800 - 3200
	Paleoarcheïcum		3200 - 3600
	Eoarcheïcum		3600 - 4000
Hadeïcum			vroeger
Indeling van het Archeïcum volgens de ICS.[1]

Aardoppervlak

Tijdens dit tijdperk werd het supercontinent Kenorland gevormd, rond 2,7 miljard jaar (Ga) geleden.

Leven

Tijdens dit tijdperk ontwikkelden zich de eerste organismen die zuurstof fotosynthetiseerden. Dit zorgde ervoor dat de concentratie zuurstof in de atmosfeer begon te stijgen.

Atmosfeer

Het vrijgekomen zuurstof reageerde met mineralen in gesteenten en met de broeikasgassen in de atmosfeer. Dit zou uiteindelijk leiden tot de zuurstofcrisis in het latere Paleoproterozoïcum.

Bronnen

• (en) F.M. Gradstein, J.G. Ogg, M.D. Schmitz, & G.M. Ogg; A Geologic Time Scale 2012, Elsevier, ISBN 0444594256.

---

1. Gradstein et al 2012