Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Nieuwewereldvertaling van de Bijbel
heilig boek van Heilige Schrift Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
De Nieuwewereldvertaling van de Bijbel[2] is een Bijbelvertaling die is vervaardigd en wordt gebruikt door Jehova's getuigen en wordt uitgegeven door hun uitgeverij, het Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap. De vertaling hanteert de protestantse canon.
De eerste versie in het Engels verscheen in 1961. De Engelstalige Nieuwewereldvertaling (New World Translation of the Holy Scriptures) is op haar beurt geheel of gedeeltelijk vertaald in meer dan 160 talen in een totale oplage van ruim 220 miljoen exemplaren.[1][3] De Nederlandse vertaling verscheen in 1963 (zie tabel hieronder).
Remove ads
Eigen vertaling
Het leiderschap van Jehova's getuigen zag noodzaak tot het vervaardigen van een eigen vertaling omdat het van mening was dat de reeds bestaande Bijbelvertalingen "werden vervaardigd door geestelijken en zendelingen van religieuze sekten van de christenheid, en hun vertalingen in mindere of meerdere mate werden beïnvloed door de heidense filosofieën en onschriftuurlijke overleveringen die hun religieuze stelsels van het verleden hadden geërfd, alsook door de neiging tot hogere kritiek".[4]
Vanwege de vertaalkeuzes die zijn gemaakt in het licht van de specifieke, afwijkende doctrines van Jehova's getuigen wordt de vertaling beoordeeld als een "tendentieuze vertaling".[5]
Remove ads
Vertalers
Hoewel het New World Bible Translation Committee het verzoek deed anoniem te blijven,[4][6] heeft Raymond Franz (voormalig lid van het Besturend Lichaam) onthuld dat de eerste vertalingen naar het Engels werden gemaakt door Frederick William Franz[7] en dit is bevestigd door nader onderzoek.[8][9]
In de periode 1963 - 1989 kwam de Nieuwe-Wereldvertaling beschikbaar in tien extra talen. In 1989 werd een Afdeling Vertaaldiensten (Translation Services Department) opgericht op het hoofdkantoor van Jehova's getuigen, onder supervisie van het Schrijverscomité van het Besturend Lichaam. Het doel van deze afdeling was om de snelheid om vertalingen van de Bijbel te verhogen met behulp van computertechnologie. Tot die tijd duurden vertaalprojecten twintig jaar of langer. Onder leiding van de Afdeling Vertaaldiensten kon een vertaling van het Oude Testament worden vervaardigd in slechts twee jaar. Sinds het oprichten van de Afdeling Vertaaldiensten in 1989 is er een aanzienlijke toename geweest in het aantal talen waarin de Nieuwe-Wereldvertaling is verschenen.[10][11]
Remove ads
Kenmerken
Samenvatten
Perspectief
Naast de vertaalde tekst van de Bijbel, bevat de Nieuwewereldvertaling ruim 125.000 verwijsteksten (kruisverwijzingen) en meer dan 11.400 verklarende voetnoten. Ook bevat deze vertaling een "Index van Bijbelwoorden", een "Index van voetnootwoorden" en een "Appendix" met 43 artikelen. "Aan het einde van het Appendix bevinden zich tabellen over geld, gewichten en maten, de kalendermaanden van de bijbel, alsmede geografische inlichtingen en kaarten van Bijbelse landstreken."[12]
Kenmerkend voor deze vertaling is dat op alle 6973 plaatsen waar in de Hebreeuwse grondtekst voor de naam van God JHWH staat, dit wordt vertaald met "Jehovah", terwijl de meeste andere vertalingen dit weergeven met HEER of HERE. Ook in de vertaling van het Nieuwe Testament wordt "Jehovah" gebruikt, hoewel de Griekse grondtekst die naam niet heeft. De vertaling hanteert niet de gebruikelijke termen "Oude Testament" en "Nieuwe Testament", maar hanteert "Hebreeuws-Aramese Geschriften" en "Christelijke Griekse Geschriften". In een appendix van de vertaling licht het Besturend Lichaam toe dat het de benaming "Oude" en "Nieuwe Testament" als een onjuiste vertaling van 2 Korintiërs 3:14 ziet.[13] Verder is de vertaling ongeveer gelijk aan de Nieuwe Bijbelvertaling, maar verschilt op een paar punten. In onderstaande tabel worden kenmerkende verschillen naast elkaar gezet van gevallen waarbij de vertaling duidelijk is ontstaan vanuit het standpunt van hun leerstellingen:
"Er is consequent een uniform systeem van moderne interpunctie gehanteerd. Als uitspraakhulp is bij veel eigennamen een streepje toegevoegd onder de lettergreep waarop de klemtoon valt. Een heel enkele keer is bij een eigennaam een accent boven een klinker geplaatst om de uitspraak aan te geven".[16]
Remove ads
De Engelse bronversie
Samenvatten
Perspectief
De Engelse bronversie (The New World Translation) is stapsgewijs tot stand gekomen. Het Nieuwe Testament van de Nieuwe-Wereldvertaling werd op 2 augustus 1950 op een congres van Jehova's getuigen in het Yankee Stadium (New York) vrijgegeven. De vertaling van het Oude Testament werd in vijf delen vrijgegeven in 1953, 1955, 1957, 1958 en 1960. De volledige Bijbel in één deel volgde in 1961. Het vertaalcomité van de Engelse versie was liever anoniem gebleven, maar de identiteit van de leden is toch uitgelekt. Deze mannen waren geselecteerd op basis van "ervaring" en "roeping" ("gezalfd"),[17] maar van hen kende alleen F.W. Franz een beetje Grieks door zijn (na twee jaar afgebroken) studie alfa-wetenschappen (als voorbereiding tot de opleiding tot presbyteriaans predikant). Ook had hij zichzelf vertrouwd gemaakt met Hebreeuws, maar was daarin niet verder gekomen dan een beginner. De anderen beheersten de grondtalen van de Bijbel in het geheel niet.[18][19][20] Tegenwoordig wordt het leeuwendeel van het schrijf- en vertaalwerk gedaan door de gewone leden, de zgn. "andere schapen"; hun tekst wordt door het schrijvers- en uitgeverscomité van het Besturend Lichaam gesanctioneerd.[21]
Voor de eerste versie van het Nieuwe Testament is de Griekse tekst van Westcott en Hort uit 1881 gebruikt. Men heeft bij opeenvolgende revisies (1970; 1984) en ook voor de revisie van de voetnoten in de Studiebijbel, een nieuwe versie van de tekst opgesteld met behulp van de standaardtekst van Nestle-Aland. Het Oude Testament berust op de opeenvolgende edities van de Biblia Hebraica.
Op de Jaarvergadering van het Wachttorengenootschap van 5 oktober 2013 werd een herziene vertaling aangekondigd die op diverse punten een grondige revisie inhoudt ten opzichte van eerdere uitgaven. Passages uit het Nieuwe Testament waarvan de authenticiteit in de ogen van de vertalers twijfelachtig was, werden ook verwijderd.
Medio 2017 werd een sterk herziene versie gepubliceerd. Hierbij werd de naam gewijzigd van Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift naar Nieuwewereldvertaling van de Bijbel. In deze nieuwe vertaling werd afscheid genomen van veel archaïsmen.
Remove ads
Van het Engels naar onder meer het Nederlands
De Nederlandse editie is sedert de eerste in 1963 verscheen - net als andere versies in de landstalen - vertaald uit het Engels. Het Besturend Lichaam motiveert dit door erop te wijzen dat op deze manier sneller een vertaling kan worden gemaakt en dat zo een grotere eenheid kan worden bereikt tussen de edities in de verschillende talen.[22] Bij het vertalen wordt eerst een machinevertaling gemaakt, waarna die vernederlandst wordt.[23]
Sommige archaïsche vormen en Hebraïsmen die uitsluitend in de Nederlandse tekst en niet in de Engelse aanwezig waren, zijn mogelijk aanwijzingen dat de Nederlandse versie toch een eigen tekstgeschiedenis heeft. Zo gebruikte de Nederlandse versie het verouderde "Gij", terwijl de Engelse versie niet "Thou" gebruikt, maar "You". Een ander voorbeeld is Exodus 6:12: in de Engelse vertaling luidt de eerste zin: "However, Moses replied to Jehovah"[24], terwijl de Nederlandse vertaling luidde: "Maar Mozes sprak voor het aangezicht van Jehovah en zei"[25] (waarbij de zinsnede 'sprak voor het aangezicht van' werd toegevoegd).
Remove ads
Nederlandse uitgaven
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads