Parecon
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
ParEcon is een acroniem voor Participatory Economy (deelnemende economie), een economisch ordeningsmodel dat eind jaren tachtig van de twintigste eeuw werd ontwikkeld door de Amerikanen Michael Albert (politicoloog, natuurkundige) en Robin Hahnel (hoogleraar economie) als alternatief voor het kapitalisme.
Zij zetten hun denkwijze voor het eerst systematisch uiteen in 1991[1]. In latere publicaties is het model verder ontwikkeld.
ParEcon is gebaseerd op:
- het bevorderen van economische rechtvaardigheid,
- economische democratie
- solidariteit
Deze doelen worden volgens Hahnel en Albert bereikt met ParEcon zonder hoge efficientiekosten, terwijl individuele vrijheid en een diversiteit aan levensstijlen gegarandeerd zijn. Vanwege de uitgangspunten kan het model als een vorm van socialisme worden gezien. De bedenkers noemen het een vorm van libertair socialisme met als coördinatiemechanisme een decentraal planningssysteem in plaats van marktwerking of centrale planning.