Petrus Weiland
Nederlands taalkundige (1754-1841) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Petrus Weiland (Amsterdam, 5 november 1754 - Rotterdam, 26 januari 1841), geboren als Pieter Weiland,[1] was een Nederlandse remonstranse predikant, die zich aan het einde van de achttiende eeuw en in het begin van de negentiende eeuw prominent bezighield met de grammatica en lexicologie van het Nederlands.[2]