Pteropus subniger

Pteropus subniger is een uitgestorven vleermuis uit het geslacht Pteropus die tot in de 19e eeuw voorkwam op Réunion en Mauritius in de Indische Oceaan. Op Réunion heeft dit dier het waarschijnlijk langer overleefd dan de zwarte vleerhond; in de jaren 60 van de 19e eeuw was Pteropus subniger de enige (en zeldzame) vleerhond op Réunion. Deze soort leefde in holen in dode bomen, waardoor hele koloniën tegelijk konden worden gevangen.

Pteropus subniger Status: Uitgestorven (1859)[1] (2019)
Opgezet exemplaar van Pteropus subniger in het Museum national d'histoire naturelle in Parijs
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Orde: Chiroptera (Vleermuizen) Familie: Pteropodidae (Vleerhonden) Geslacht: Pteropus
Soort
Pteropus subniger (Kerr, 1792)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Pteropus subniger op Wikispecies
Portaal    Biologie Zoogdieren

Beschrijving

De natuuronderzoeker George Clark beschreef de soort in 1859 als ongeveer zo groot als een rat met een spanwijdte van 61 centimeter. De kop, nek en schouders waren licht roodbruin. De stuit was witachtig geel. De rest van het lichaam was donkergrijs. De oren waren nauwelijks zichtbaar. Een dichte vacht en een vetlaag waren kenmerkend, wat suggereert dat Pteropus subniger was aangepast aan koelere temperaturen op grotere hoogten dan Pteropus niger, die ook is uitgestorven op Réunion.

Leefwijze

Pteropus subniger was een nachtactieve soort. De ontdekkingsreiziger Jean Baptiste François de Lanux rapporteerde dat deze vliegende honden in de holtes van verrotte bomen sliepen. Een slaapkolonie bestond uit meer dan 400 vrouwtjes en jongen, vergezeld door een mannetje. Het voedsel bestond uit vruchten en bloemennectar, vooral van de soort Foetidia mauritiana. De jongen werden in september geboren.