Punaise

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een punaise of duimspijker is een korte spijker of speld met een zeer brede kop, waardoor hij met de hand in een zachte ondergrond (bijvoorbeeld hout) te drukken is. Punaises worden meestal gebruikt om papier op prikborden te bevestigen.

Disambig-dark.svg Zie Punaise (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Punaise.
Punaiseklein.jpg
Punaises met verschillend gekleurde koppen
Drawing_pin_2.JPG
Een verhoogde variant, die makkelijker uit het prikbord te trekken is.
Bioscoopjournaal uit oktober 1939. De productie van punaises in een fabriek te Haarlem.
WIMA_rote_reissbrettstifte.jpg
Oud Duits punaisedoosje

De punaise werd in 1903 uitgevonden door Mick Clay uit Barnsley, South Yorkshire, Engeland. Hij verkocht de rechten aan de zakenman Otto Lindstedt die er een patent op kreeg in januari 1904. Lindstedt werd rijk en Clay bleef arm. Andere bronnen schrijven de uitvinding toe aan de Oostenrijkse fabriekseigenaar Heinrich Sachs in 1888 of ook aan Johann Kirsten uit Lychen (Duitsland, 1903).[1]