Quaternaire structuur (nucleïnezuur)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De quaternaire structuur van een nucleïnezuur is de ruimtelijke vorm die voortkomt uit de interacties tussen afzonderlijke nucleïnezuurmoleculen of tussen nucleïnezuurmoleculen en eiwitten. Het concept is vergelijkbaar met de quaternaire structuur van eiwitten.[1]
Net als eiwitten hebben nucleïnezuren vier niveaus van ruimtelijke organisatie: een primaire, secundaire, tertiaire en quaternaire structuur. In het algemeen verwijst de quaternaire structuur naar de driedimensionale interacties tussen meerdere subunits (subeenheden). In het geval van nucleïnezuren gaat het om de interacties tussen meerdere nucleïnezuurmoleculen of tussen nucleïnezuren en eiwitten. De quaternaire structuur van nucleïnezuur is een belangrijk aspect in de functies van DNA, RNA en genexpressie. Wanneer DNA bijvoorbeeld in chromatine wordt verpakt via interacties met histonen, zal de transcriptie van dat DNA worden geremd.