Samenstelling (taalkunde)

taalkunde / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een samenstelling of compositum is een woord dat gevormd is door samenvoeging van twee of meer opzichzelfstaande woorden. In morfologische termen betreft het een samenvoeging van twee of meer vrije morfemen. Door dit laatste kenmerk onderscheiden samenstellingen zich van afleidingen, waarin een van de samenstellingsleden – de delen van de samenstelling – geen vrij maar een gebonden morfeem is.

1rightarrow_blue.svg Zie Nederlandse samenstelling voor een specifieke bespreking van samenstellingen in het Nederlands
Abwasserbehandlungsanlage.jpg
Duits is, net als Nederlands, een taal waarin veel determinatieve samenstellingen voorkomen. Hierboven het Duitse woord voor 'rioolwaterzuiveringsinstallatie'.

Deze manier van woordvorming is in veel talen productief. Het Sanskriet onderscheidt zelfs zes soorten samenstellingen.

Oops something went wrong: