Sanskriet
taal / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Sanskriet (Devanagari: संस्कृतम् ; Sanskriet: Saṃskṛtam, [/ säⁿskr̩t̪əm /]?, < sam, samen + kṛta, gemaakt) of Oudindisch is een Indo-Arische taal en de heilige schrijftaal voor het brahmanisme, boeddhisme, jaïnisme en hindoeïsme. Door de verspreiding van deze religies werd het de lingua franca van de oudheid en middeleeuwen in Zuid-, Zuidoost- en delen van Centraal-Azië.
| Sanskriet | ||||
|---|---|---|---|---|
| Gesproken in | Groot-India | |||
| Sprekers | 14.000 in 2001 | |||
| Taalfamilie | ||||
| Officiële status | ||||
| Officieel in | ||||
| Taalcodes | ||||
| ISO 639-1 | sa | |||
| ISO 639-2 | san | |||
| ISO 639-3 | san | |||
| ||||
Sanskriet is de taal van de grote klassieke literatuur van het Indiase subcontinent, waar het nog steeds door een aantal brahmanenfamilies en bepaalde hindoeïstische sekten wordt gebruikt. Het is dan ook niet zozeer een volkstaal, als wel een cultuurtaal die altijd bij een zekere sociale elite hoorde.