Kristalliniteit
materiaaleigenschap, die de hoeveelheid geordende kristalstructuur aangeeft in een materiaal / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kristalliniteit is een begrip uit de materiaalkunde, dat de mate beschrijft waarin deeltjes binnen een materiaal in een geordende manier zijn opgebouwd. Met andere woorden, of ze (gedeeltelijk) bestaan uit kristal(len) met een zekere kristalstructuur of juist het gebrek daaraan. Het is een kwantitatieve materiaaleigenschap, die de kwaliteit van een materiaal sterk beïnvloedt. Vaak gaat het om materie, die in een vaste toestand verkeert, maar er bestaan ook vloeistoffen die een mate van kristalliniteit bezitten, de zogenaamde vloeibare kristallen.[1]
Zie ook kristallijn gesteente voor kristalliniteit in gesteenten.