Svante Pääbo
Zweedse bioloog, paleogeneticus / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Svante Pääbo (Stockholm, 20 april 1955) is een Zweedse arts en bioloog met een specialisatie in de evolutionaire genetica, nobelprijswinnaar in 2022. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de paleogenetica. In 1985 is hij er als eerste in geslaagd DNA van een mummie te klonen, iets waarmee hij internationale bekendheid verwierf.[1][2] In zijn verdere wetenschappelijke carrière heeft hij zich gespecialiseerd in de evolutionaire genetica. Het gedetailleerde protocol dat hij uitwerkte om oud DNA te analyseren – van de opgraving van geschikte botten tot het statistisch analyseren van de genetische data – werd de standaard in laboratoria.[3] Sinds 1997 is hij directeur van de afdeling evolutionaire antropologie van het Max Planck-instituut in Leipzig. In 2010 heeft hij een onderzoek gepubliceerd, waarin hij heeft aangetoond dat er vermenging heeft plaatsgevonden tussen de neanderthaler en de moderne mens.[4] Hij kreeg daarvoor in 2022 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde.
Svante Pääbo | ||||
---|---|---|---|---|
20 april 1955 | ||||
Geboorteland | Zweden | |||
Geboorteplaats | Stockholm | |||
Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
Jaar | 2022 | |||
Reden | "Voor zijn sensationele ontdekkingen op het gebied van DNA van uitgestorven mensensoorten, zoals neanderthalers" | |||
Voorganger(s) | David Julius Ardem Patapoutian | |||
Opvolger(s) | Katalin Karikó Drew Weissman | |||
|