Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De tram van Montpellier is de belangrijkste vorm van openbaar vervoer in deze Zuid-Franse stad.
Tram van Montpellier | ||||
---|---|---|---|---|
Tram van lijn 1 in het centrum van de stad | ||||
Trams van lijn 3 | ||||
Basisgegevens | ||||
Locatie | Montpellier | |||
Vervoerssysteem | Tram | |||
Startdatum | 30 juni 2000 | |||
Lengte trajecten | 56 km | |||
Aantal lijnen | 4 | |||
Aantal stations | 84 | |||
Spoorwijdte | 1435 mm | |||
Uitvoerder(s) | TAM (Transports de l'Agglomération de Montpellier) | |||
Abstracte weergave van routenetwerk | ||||
|
De eerste lijn werd officieel geopend op 30 juni 2000. Lijn 1 loopt van het noordwesten naar het oosten. Deze lijn is in 2006 15,2 kilometer lang en telt 27 haltes. De realisatie heeft 348,8 miljoen euro gekost.
Op 16 december 2006 is de tweede tramlijn van Montpellier in gebruik genomen. Deze lijn is 19,8 kilometer lang, loopt van het zuidwesten naar het noordoosten en telt 33 haltes. De realisatie van lijn 2 heeft 450 miljoen euro ex btw gekost. Intussen zijn er nog twee nieuwe lijnen bij gekomen waardoor het tramnet inmiddels uit vier volwaardige tramlijnen bestaat.
Met de komst van tramlijn 3 in 2012 is het lijnennet heringericht en er is een nieuwe ringlijn 4 gecreëerd die niet gebruikte trajecten van tramlijn 2 overneemt. De derde tramlijn loopt van Juvignac naar het zuiden. In het zuiden splitst de lijn bij Boirargues in een deeltraject naar het dorp Lattes en een deeltraject naar Pérols Étang de l'Or, vanwaar overgestapt kan worden op bussen naar de kust. Beide deeltrajecten zijn enkelsporig, evenals het eindtraject Mosson - Juvignac. Lijn 3 heeft 25 haltes. Tevens is de tramlijn 1 verlengd van Stade de Mosson (nieuwe naam oude eindhalte) naar Mosson om daar aansluiting te geven op tramlijn 3. Tramlijn 2 krijgt nu een veel kortere route door het stadscentrum. De oorspronkelijke geplande omweg om een zuidelijke wijk te bedienen van tramlijn 3 wordt overgenomen door de nieuwe tramlijn 4 terwijl lijn 3 de rechtstreekse route Gare Saint-Roch - Rives du Lez van de tramlijn 2 overneemt.
De trams en stadsbussen worden geëxploiteerd door Transdev-dochter TAM ('Transports de l'Agglomération de Montpellier') in opdracht van de regionale vervoersautoriteit 'Montpellier Agglomération. TAM vervoert dagelijks 100.000 mensen per tram. Typerend voor dit net is dat elke tramlijn zijn eigen materieel heeft met eigen uitbundige kleurstijl. Elke kleurstijl vertegenwoordigt een van de vier elementen uit de oudheid. Lijn 1 stelt lucht voor en heeft dan ook gestileerde blauwe zwaluwen als stijl, lijn 2 een hip bloemetjesmotief als teken van aarde, lijn 3 heeft een motief dat water moet voorstellen en ten slotte lijn 4 vuur. Het ontwerp van de visuele identiteit van de eerste twee lijnen is van de Zwitserse ontwerper Mattia Bonetti, In samenwerking met Élisabeth Garouste voor lijn 1. Christian Lacroix tekende voor het ontwerp van lijn 3.[1]
De tramdienst van de eerste lijn wordt uitgevoerd met 30 vijfdelige trams van het type Citadis 401. De 28 oudste wagens werden in 1999-2000 gebouwd als driedelige trams (Citadis 301). In 2002-'03 werden ze met twee bakken verlengd en leverde ALSTOM tevens twee nieuwe vijfdelige trams. Voor lijn 2 rijden 24 trams van het type Citadis 302. Alle trams in Montpellier zijn 2,65 meter breed.
Er zijn plannen voor nog drie tramlijnen: 5, 6 en 7. Lijn 7 zou een tram-train verlenging worden van lijn 2, veelal over bestaande spoorwegen. Het toekomstig TGV station gelegen aan de nieuwe hogesnelheidslijn zal ook bediend worden door tramlijn 1 en 3.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.