Tremissis

De tremissis (ook wel aangeduid als triens^[1][2]) is een goudmunt van het Romeinse Rijk die in 313 n.Chr. onder Constantijn de Grote voor het eerst werd geslagen.

Tremissis van Julius Nepos (ca. 474-475).

Tremissis van de Longobardische hertog Arechis II van Benevento (tussen 758-787).

Tremissis van de Visigotische koning Chindaswinth.

De waarde van deze munt was drie achtste deel van een solidus en vanaf 383 een derde deel. Het gewicht van een tremissis was 1,71 g en in de latere periode 1,51 g.

Aan het begin van de 5e eeuw n.Chr. werd de tremissis in grote hoeveelheden uitgegeven. Er werden tremissis uitgegeven tot de val van het West-Romeinse Rijk in 476 n.Chr. Deze munten bleven nog lang na het einde van het West-Romeinse rijk in omloop en munten met deze benaming werden nog eeuwen later in de Germaanse opvolgersstaten, zoals het Visigotische Rijk, het Longobardische Rijk en in de koninkrijken van de Angelsaksen geslagen.

Externe link

• Tremissis in Der Neue Pauly

Noten

1. Hubert Cancik, Helmuth Schneider & Christine F. Salazar, Brill's New Pauly: Encyclopaedia of the Ancient World. Antiquity, Volume 14 (de Engelse versie van het Duitse standaardwerk Der Neue Pauly), Brill, 2009: "In modern numismatics the tremissis is also called the triens."
2. Appendix: Coinage and Currency in The Cambridge Economic History of Europe from the Decline of the Roman Empire, Cambridge University Press, 1963, p. 576-602: "On the one hand there was a highly valued gold coin, the solidus, introduced by Constantine, of fine gold, weighing 24 siliquae (about 4 48 gm.), together with its half, the semissis, and third, the tremissis or triens."