Loading AI tools
grootste maan van Neptunus Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Triton is de eerst ontdekte en de grootste maan van Neptunus. Triton is ontdekt door William Lassell in 1846 en vernoemd naar Triton, de zoon van Poseidon en Amphitrite.
Triton | ||||
---|---|---|---|---|
Triton, gefotografeerd door Voyager 2 in 1989 (NASA) | ||||
Ontdekking | ||||
Ontdekt door | William Lassell | |||
Ontdekt in | 10 oktober 1846 | |||
Baankarakteristieken | ||||
Straal (gemiddeld) | 354.760 km | |||
Omlooptijd | 5d 21h 3m | |||
Excentriciteit | 0,0000 | |||
Glooiingshoek | 130,267° | |||
Natuurkundige kenmerken | ||||
Gemiddelde diameter | 2700 km | |||
Oppervlakte | 23.018.000 km2 | |||
Massa | 2,1×1022 kg | |||
Gemiddelde dichtheid | 2,0 g/cm3 | |||
Valversnelling aan oppervlak | 0,782 m/s2 | |||
Hoek rotatieas | 0° | |||
Omwentelingstijd | 5d 21h 3m | |||
Albedo | 0,76 | |||
Temperatuur aan oppervlak | 34,5 K | |||
Atmosfeerkarakteristieken | ||||
Luchtdruk | 0,001 kPa | |||
Samenstelling | Distikstof 99,9% Methaan 0,1%. | |||
|
Triton heeft, als enige grote maan in het zonnestelsel, een retrograde baan. Dat wil zeggen dat de maan tegen de draaiing van Neptunus in draait. Daarnaast heeft de baan van Triton een opmerkelijk grote hoek (23°) ten opzichte van de evenaar van Neptunus. Hieruit concludeert men dat Triton niet is ontstaan rond Neptunus, maar later is ingevangen door deze planeet. Het lijkt dan ook goed mogelijk dat Triton vroeger deel uitmaakte van de Kuipergordel. Triton draait achterwaarts en berekeningen aan de baanbeweging tonen aan dat Triton binnen 100 miljoen jaar zal neerstorten op Neptunus of voor het neerstorten door de enorme getijdenkrachten uit elkaar spatten, waardoor er een nieuw ringensysteem zal worden gevormd rond Neptunus, vergelijkbaar met het ringstelsel van Saturnus.[1]
Na de invang van Triton door Neptunus zou de baan geleidelijk aan zijn geëvolueerd van een sterk excentrische baan naar de huidige bijna cirkelvormige baan. Tijdens dit proces zouden de getijdenkrachten een belangrijke rol gespeeld hebben bij de differentiatie en de landschapsvorming.
Door de hoek tussen de rotatieas van Triton ten opzichte van het baanvlak van Neptunus wordt, gedurende de omloop van Neptunus (en daarmee van Triton), telkens een andere pool beschenen. Triton kent dus extreme seizoenen. Op het moment dat Voyager 2 de maan passeerde in 1989 werd de zuidpool van Triton beschenen en was het lente op het zuidelijke halfrond. Bijna het gehele zuidelijke halfrond was bedekt door een dunne ijskap. Er zijn aanwijzingen dat de ijskap met de seizoenen verschuift.
De atmosferische druk op Triton is slechts 14 microbar. Stikstof is het voornaamste bestanddeel van de atmosfeer die verder ook nog methaan bevat. Het is mogelijk dat de atmosfeer eigenlijk het gesublimeerde ijsmateriaal is van de zuidelijke poolkap die nu aan het verdwijnen is. Dit materiaal zou dan later terug worden afgezet in een ijskap op het noordelijke halfrond.
Niettegenstaande de ijlheid van de atmosfeer vertoont deze ook wolken op enkele kilometers boven de ijskap. Waarschijnlijk bestaan deze uit gecondenseerde stikstofijsdeeltjes.
Met een temperatuur van -235 graden Celsius is Triton het koudste bekende hemellichaam in het zonnestelsel.
Door de periode van sterke getijdenwerking bij het verkrijgen van zijn baan heeft Triton een differentiatie ondergaan. Hierbij ontstond een kern bestaande uit gesteenten en een korst en mantel bestaande hoofdzakelijk uit waterijs. Men neemt aan dat er zelfs een periode is geweest waar er zich, onder de ijskorst, een vloeibare oceaan bevond (zoals men aanneemt dat thans nog het geval is bij de Jupitermaan Europa en de Saturnusmaan Enceladus).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.