Loading AI tools
film uit 2015 van Arnaud Desplechin Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Trois souvenirs de ma jeunesse is een Franse film uit 2015, geregisseerd door Arnaud Desplechin en is een prequel van de film Comment je me suis disputé… (ma vie sexuelle) uit 1996. De film ging in première op 20 mei op het Filmfestival van Cannes in de sectie Quinzaine des réalisateurs.[1]
Trois souvenirs de ma jeunesse | ||||
---|---|---|---|---|
Alternatieve titel(s) | My Golden Days | |||
Regie | Arnaud Desplechin | |||
Producent | Pascal Caucheteux | |||
Scenario | Arnaud Desplechin Julie Peyr | |||
Muziek | Grégoire Hetzel | |||
Montage | Laurence Briaud | |||
Cinematografie | Irina Lubtchansky | |||
Productiebedrijf | Why Not Productions France 2 Cinéma | |||
Première | 20 mei 2015 (Filmfestival van Cannes) | |||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 120 minuten | |||
Taal | Frans | |||
Land | Frankrijk | |||
Gewonnen prijzen | 2 | |||
Overige nominaties | 15 | |||
Vervolg | Comment je me suis disputé… (ma vie sexuelle) | |||
Officiële website | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Paul Dédalus is een veertigjarige antropoloog die op het punt staat om te vertrekken uit Tadzjikistan. Ondertussen komen een aantal herinneringen terug uit zijn adolescentie. Hij denkt aan de vlagen van waanzin van zijn moeder, de band met zijn broer Ivan, een vroom maar gewelddadig kind en zijn reis naar de Sovjet-Unie, waar hij zijn maagdelijkheid verloor. Hij denkt aan het verraad van zijn vriend Kovalki en zijn studies in Parijs waar hij door zijn ontmoeting met professor Béhanzin, zijn roeping voor de antropologie vond en vooral aan Esther, de liefde van zijn leven.
Acteur | Personage |
---|---|
Quentin Dolmaire | Paul Dédalus als jongeman |
Lou Roy-Lecollinet | Esther |
Matthieu Amalric | Paul als volwassene |
Olivier Rabourdin | Abel Dédalus |
Elyot Milshtein | Marc Zylberberg |
Pierre Andrau | Kovalki |
Cécile Garcia-Fogel | Jeanne Dédalus |
Ève Doé-Bruce | Professor Béhanzin |
Dinara Droukarova | Irina |
De filmopnames begonnen in de zomer van 2014 en hadden plaats in Roubaix, Lille en Parijs.[2] De film werd bekroond op het filmfestival van Cannes met de SACD-prijs en op het filmfestival van Cabourg met de Swann d'Or voor beste regie en ontving 11 nominaties voor de Césars 2016.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.