Vincent Jansz van der Vinne

Vincent Jansz. van der Vinne (1736, Haarlem – 1811, Haarlem) was een Nederlands achttiende-eeuws schilder en kunsthandelaar en de achterkleinzoon van de schilder en auteur Vincent Laurensz van der Vinne.

Vincent Jansz werd door zijn vader Jan Laurensz van der Vinne in de traditie van zijn familie opgeleid tot schilder. Hij was ook actief als tekenaar, en werkte zowel met inkt als met koperetsen (dit laatste slechts korte tijd).^[1]^[2] Op latere leeftijd legde hij zich vooral toe op de werkzaamheden waarmee hij in zijn onderhoud kon voorzien, en produceerde hij landschappen met vee en beschilderde hij wandtapijten, waarbij hij diverse werknemers en knechten in dienst had.^[3]

Hij werd in 1754 lid van het Sint-Lucasgilde van Haarlem^[2] en staat vooral bekend om zijn italianiserende landschappen en stillevens met bloemen. Hij was de eerste curator voor de kunstcollectie bij het nog jonge Teylers Museum van 1778 tot 1785, en woonde daar ook in. Hij had zijn eigen studio in het voormalig huis van Pieter Teyler van der Hulst, het Fundatiehuis. Na een ruzie met de wetenschappelijk ingestelde directeur Martinus van Marum verliet hij het Teylers Museum in 1785, waar zijn positie werd overgenomen door de portretschilder Wybrand Hendriks.^[4]

Van der Vinne was enige tijd kunsthandelaar, begeleidde kunstverkopen^[3] en was getrouwd met Marie van der Vinne - een kinderloos huwelijk. Vijf jaar na zijn dood werd zijn nalatenschap en die van zijn schoonbroer verkocht, waaronder enkele zeer oude en waardevolle prenten.^[1]^[3]

Vincent Laurensz van der Vinne 1628–1702