Loading AI tools
sportseizoen van een voetbalcompetitie Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1930 was het eerste toernooi tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Uruguay was gastheer van het eerste officiële wereldkampioenschap, zoals twee jaar eerder, op maandag 28 mei 1928, in Amsterdam werd besloten. Uruguay kreeg het eerste wereldkampioenschap toegewezen om te vieren dat het land honderd jaar bestond en omdat Uruguay in 1924 en 1928 goud gewonnen had op de Olympische Spelen en dus een van de betere voetballanden was.
Wereldkampioenschap voetbal 1930 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1er Campeonato Mundial de Fútbol | |||||||
Officiële poster van het Wereldkampioenschap voetbal 1930. | |||||||
Toernooi-informatie | |||||||
Gastland | Uruguay | ||||||
Datum | 13 juli – 30 juli 1930 | ||||||
Teams | 13 (van 3 confederaties) | ||||||
Stadions | 3 (in 1 gaststad) | ||||||
Winnaar | Uruguay (1e titel) | ||||||
Toernooistatistieken | |||||||
Wedstrijden | 18 | ||||||
Doelpunten | 70 (3,89 per wedstrijd) | ||||||
Toeschouwers | 434.000 (24.111 per wedstrijd) | ||||||
Topscorer(s) | Guillermo Stábile (8 doelpunten) | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
Alle duels werden gespeeld in de hoofdstad Montevideo, dat drie stadions ter beschikking had: Estadio Parque Central, Estadio Pocitas en Estadio Centenario. Het toernooi heeft achttien dagen geduurd, van zondag 13 tot en met woensdag 30 juli.
De eerste WK-duels in de geschiedenis waren Verenigde Staten tegen België en Frankrijk tegen Mexico. Lucien Laurent maakte het allereerste doelpunt op een WK. De finale werd voor de eerste en enige keer gefloten door een Belg, John Langenus. De Uruguayaanse trainer Alberto Suppici was nog maar 31 jaar en 240 dagen toen zijn team wereldkampioen werd, hij is daarmee tot op heden nog steeds de jongste trainer ooit van een wereldkampioen.
De teams werden uitgenodigd door de FIFA om aan het eerste Wereldkampioenschap mee te doen. Zodoende werd dit het enige Wereldkampioenschap voetbal waarvoor de landen zich niet hoefden te kwalificeren. De animo van Europese landen om deel te nemen aan dit kampioenschap was echter nihil: op 28 februari 1930, de einddatum van inschrijving, had zich nog geen enkel land aangemeld. De lange reisduur en hoge reiskosten waren hier debet aan. Uiteindelijk wist Jules Rimet, met hulp van de regering van Uruguay, vier landen zo ver te krijgen om de oversteek te maken. Dit waren België, Roemenië, Joegoslavië en Frankrijk. Roemenië deed vooral mee dankzij inspanningen van hun koning, die een groot fan was van het voetballen.[1] Frankrijk, België en Roemenië vertrokken met dezelfde boot de Pont Verde naar Zuid-Amerika, bij een tussenstop namen ze de Brazilianen mee.[2] De Joegoslaven waren te laat om nog via de Pont Verde te komen en wisten in Marseille de Florida te charteren. Bedoeling was de Egyptische ploeg mee te nemen, maar door een storm haalde de Egyptische boot niet hun verbinding met de boot op tijd, waardoor Egypte niet aan het WK kon deelnemen.[3]
Groep 1 | Groep 2 | Groep 3 | Groep 4 |
---|---|---|---|
Argentinië Chili Frankrijk Mexico |
Bolivia Brazilië Joegoslavië |
Peru Roemenië Uruguay |
België Paraguay Verenigde Staten |
CONMEBOL |
|
Montevideo | ||||
---|---|---|---|---|
Estadio Centenario Capaciteit: 90.000 |
Estadio Gran Parque Central Capaciteit: 20.000 |
Estadio Pocitos Capaciteit: 15.000 | ||
Op 13 juli 1930 speelde Frankrijk tegen Mexico één van de eerste twee wedstrijden ooit gespeeld op een WK, Frankrijk won metv4-1. Lucien Laurent had de eer als eerste een doelpunt te maken op een WK. De tweede ontmoeting tegen Argentinië was een tumultueuze wedstrijd, Argentinië speelde een harde wedstrijd en een aantal Fransen liepen een zware blessure op. Argentinië kwam in de 81e minuut op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van hun sterspeler Luis Monti. Het duel kende een tumultueus einde, doordat de scheidsrechter de wedstrijd zes minuten te vroeg affloot tijdens een dribbel van de Fransman Langiller door de Argentijnse defensie. De Fransen protesteerden luidkeels, waarop de arbitrage besloot alsnog de wedstrijd uit te laten spelen, aan de stand veranderde dit echter niets. Na de wedstrijd werd Argentinië aangevallen door woedende Uruguayaanse supporters, Argentinië eiste bescherming van de organisatie.[4] Na een 1-0 nederlaag tegen Chili was Frankrijk uitgeschakeld, al stopte de Franse doelman Thépot een strafschop van Vidal, de eerste gestopte strafschop in de WK-geschiedenis.
De eerste spits van Argentinië Roberto Cherro kreeg een zenuwaanval tijdens het toernooi, daarom werd Guillermo Stábile ingezet, hij had nog nooit voor zijn vaderland gespeeld, hij scoorde meteen een hattrick tegen Mexico, verdeeld over twee speelhelften.[5] De wedstrijd tegen Chili was de beslissende wedstrijd in deze groep, tijdens deze wedstrijd kwamen vechtpartijen voor. Het waren de Argentijnen die ten slotte de wedstrijd in hun voordeel konden beslechten met onder meer twee doelpunten van Stabile. Chili zou door het onsportief gedrag vijf jaar uitgesloten blijven van deelname aan een internationaal toernooi.
Team | Gsp. | W | G | V | GV | GA | DS | Ptn. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Argentinië | 3 | 3 | 0 | 0 | 10 | 4 | +6 | 6 |
Chili | 3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 3 | +2 | 4 |
Frankrijk | 3 | 1 | 0 | 2 | 4 | 3 | +1 | 2 |
Mexico | 3 | 0 | 0 | 3 | 4 | 13 | –9 | 0 |
| ||||
13 juli 1930 «onderlinge duels» 15:00 ((UTC−3:30) |
Frankrijk | 4 – 1 | Mexico | Estadio Pocitos, Montevideo Toeschouwers: 4.444 Scheidsrechter: Domingo Lombardi (URU) |
L. Laurent 19' Langiller 40' Maschinot 43' 87' |
verslag | 70' Carreño |
| ||||
15 juli 1930 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−3:30) |
Argentinië | 1 – 0 | Frankrijk | Estadio Parque Central, Montevideo Toeschouwers: 23.409 Scheidsrechter: Almeida Rêgo (BRA) |
Monti 81' | verslag |
| ||||
16 juli 1930 «onderlinge duels» 14:45 (UTC−3:30) |
Chili | 3 – 0 | Mexico | Estadio Parque Central, Montevideo Toeschouwers: 9.249 Scheidsrechter: Henri Christophe (BEL) |
Subiabre 3'[6] 52'[6] Vidal 65' |
verslag |
| ||||
19 juli 1930 «onderlinge duels» 12:50 (UTC−3:30) |
Chili | 1 – 0 | Frankrijk | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 2.000 Scheidsrechter: Aníbal Tejada (URU) |
Subiabre 65'[6] | verslag |
| ||||
19 juli 1930 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3:30) |
Argentinië | 6 – 3 | Mexico | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 42.100 Scheidsrechter: Ulises Saucedo (BOL) |
Stábile 8' 45' 80' Zumelzú 12' 55' Varallo 53' |
verslag | 42' (pen.) 65' M. Rosas 75' Gayón |
| ||||
22 juli 1930 «onderlinge duels» 14:45 (UTC−3:30) |
Argentinië | 3 – 1 | Chili | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 41.459 Scheidsrechter: John Langenus (BEL) |
Stábile 12' 39' M. Evaristo 81' |
verslag | 15'[6] Subiabre |
De uitschakeling van Brazilië werd als een grote verrassing beschouwd. Als groepshoofd verloor het onverwacht van Joegoslavië. Winst op het zwakke Bolivia kon de schade echter niet beperken, omdat ook de Joegoslaven geen kind hadden aan de Bolivianen, die nog nooit een internationale wedstrijd hadden gewonnen. Voor de wedstrijd hoopten de Bolivianen sympathie te krijgen van het thuisfront door shirts te dragen met de slogan "Viva Uruguay", helaas ontbrak één speler op de foto.[7] Tijdens de wedstrijd werden er vier Boliviaanse doelpunten afgekeurd. De Bolivianen speelden vanaf de 55e minuut met tien spelers verder doordat rechtsback Gomez zijn been had gebroken.
Een noemenswaardig voorval tijdens de wedstrijd Brazilië – Bolivia was, dat beide teams 45 minuten lang in hetzelfde tenue speelden. Het was uiteindelijk de Boliviaanse coach, die besloot voor andere outfits te kiezen.[8] De Joegoslaven speelde alleen maar met Servische spelers, omdat de Kroatische bond verbood Kroatische spelers mee te laten spelen. Het team was gemiddeld slechts 21 jaar oud, ze werden populair bij het thuispubliek en gaf het team de bijnaam: "Los Ichachos" (De Jongens).[9]
Team | Gsp. | W | G | V | GV | GA | DS | Ptn. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Joegoslavië | 2 | 2 | 0 | 0 | 6 | 1 | +5 | 4 |
Brazilië | 2 | 1 | 0 | 1 | 5 | 2 | +3 | 2 |
Bolivia | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 8 | –8 | 0 |
| ||||
14 juli 1930 «onderlinge duels» 12:45 (UTC−3:30) |
Joegoslavië | 2 – 1 | Brazilië | Estadio Parque Central, Montevideo Toeschouwers: 24.059 Scheidsrechter: Aníbal Tejada (URU) |
Tirnanić 21' Bek 30' |
verslag | 62' Preguinho |
| ||||
17 juli 1930 «onderlinge duels» 12:45 (UTC−3:30) |
Joegoslavië | 4 – 0 | Bolivia | Estadio Parque Central, Montevideo Toeschouwers: 18.306 Scheidsrechter: Francisco Mateucci (URU) |
Bek 60' 67' Marjanović 65' Vujadinović 85'[6] |
verslag |
| ||||
20 juli 1930 «onderlinge duels» 13:00 (UTC−3:30) |
Brazilië | 4 – 0 | Bolivia | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 25.466 Scheidsrechter: Thomas Balvay (FRA) |
Moderato 37' 73' Preguinho 57'[6] 83' |
verslag |
In de openingswedstrijd Roemenië – Peru werd de Peruaanse speler Placido Galindo als eerste speler tijdens een WK het veld uitgestuurd. Dit was in de 70e minuut als resultaat van een reeks knokpartijen. Voor de Roemeen Steiner verliep het toernooi rampzalig. In de 33e minuut brak hij zijn been. Het toeschouwersaantal tijdens deze wedstrijd – 300 bezoekers – wordt als het laagterecord in de geschiedenis van het toernooi gezien. Dat Uruguay pas zo laat in actie kwam tijdens het toernooi, had te maken met de staat van het stadion. Het Estadio Centenario was bij het begin van het toernooi nog niet af, waardoor de wedstrijden van het thuisland met 5 dagen werden verschoven. Uruguay had het moeilijk met Peru en won slechts met 1-0 door een doelpunt van Castro, een speler met maar één hand. Een paar dagen later toonde Uruguay pas echt aan de favoriet van het toernooi te zijn door Roemenië met 4-0 te declasseren.
De Roemenen konden terug naar huis, maar op terugrit raakte Alfred Eissenbeiser onwel na het nemen van een bad met koud water. Wanneer het schip arriveerde in Genua werd hij in een santorium gestuurd voor herstel, de Roemenen stuurde al een priester voor de laatste sacramenten gezien zijn hopeloze toestand. Wanneer hij hersteld was, kwam hij bijna op zijn eigen begrafenis, omdat hij al opgegeven was door de Roemeense voetbalbond, zijn moeder die de begrafenis voorbereidde viel flauw.[10]
| ||||
14 juli 1930 «onderlinge duels» 14:50 (UTC−3:30) |
Roemenië | 3 – 1 | Peru | Estadio Pocitos, Montevideo Toeschouwers: 2.549 Scheidsrechter: Alberto Warnken (CHI) |
Deşu 1'[6] Barbu 85'[6] Stanciu 85'[6] |
verslag | 75' Souza Ferreira |
| ||||
18 juli 1930 «onderlinge duels» 14:30 (UTC−3:30) |
Uruguay | 1 – 0 | Peru | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 57.735 Scheidsrechter: John Langenus (BEL) |
Castro 65' | verslag |
| ||||
21 juli 1930 «onderlinge duels» 14:50 (UTC−3:30) |
Uruguay | 4 – 0 | Roemenië | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 70.022 Scheidsrechter: Almeida Rêgo (BRA) |
Dorado 7' Scarone 26'[6] Anselmo 31' Cea 35'[6] |
verslag |
Lange tijd werd deze hattrick erkend als de eerste hattrick ooit tijdens een WK. Het zou tot 10 november 2006 duren voordat de FIFA dit zou wijzigen en deze eer zou toebedelen aan de Amerikaan Bert Patenaude, die twee dagen eerder in de wedstrijd tegen Paraguay al driemaal gescoord had. De reden waarom de beslissing zo laat veranderd werd, had te maken met de vraag, wie nu het tweede doelpunt in die wedstrijd had gemaakt. Een van de versies was dat het een eigen doelpunt was geweest van Aurelio González. Het officiële FIFA-verslag van toen schreef het doelpunt toe aan een andere Amerikaanse speler, Tom Florie. Op 10 november 2006 besloot de FIFA alsnog het doelpunt toe te wijzen aan Bert Patenaude, waardoor zijn hattrick een feit was.
Team | Gsp. | W | G | V | GV | GA | DS | Ptn. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Verenigde Staten | 2 | 2 | 0 | 0 | 6 | 0 | +6 | 4 |
Paraguay | 2 | 1 | 0 | 1 | 1 | 3 | –2 | 2 |
België | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 4 | –4 | 0 |
| ||||
13 juli 1930 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3:30) |
Verenigde Staten | 3 – 0 | België | Estadio Parque Central, Montevideo Toeschouwers: 18.346 Scheidsrechter: José Macías (ARG) |
McGhee 41'[6] 45'[6] Patenaude 88'[6] |
verslag |
| ||||
17 juli 1930 «onderlinge duels» 14:45 (UTC−3:30) |
Verenigde Staten | 3 – 0 | Paraguay | Estadio Parque Central, Montevideo Toeschouwers: 18.306 Scheidsrechter: José Macías (ARG) |
Patenaude 10' 15'[11] 50' | verslag |
| ||||
20 juli 1930 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3:30) |
Paraguay | 1 – 0 | België | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 12.000 Scheidsrechter: Ricardo Vallarino (URU) |
Vargas Peña 40'[6] | verslag |
Halve finale | Finale | |||||
26 juli – Montevideo | ||||||
Argentinië | 6 | |||||
Verenigde Staten | 1 | 30 juli – Montevideo | ||||
Uruguay | 4 | |||||
27 juli – Montevideo | Argentinië | 2 | ||||
Uruguay | 6 | |||||
Joegoslavië | 1 |
| ||||
26 juli 1930 «onderlinge duels» 14:45 (UTC−3:30) |
Argentinië | 6 – 1 | Verenigde Staten | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 72.886 Scheidsrechter: John Langenus (BEL) |
Monti 20' Scopelli 56' Stábile 69' 87' Peucelle 80' 85' |
verslag | 89' Brown |
| ||||
27 juli 1930 «onderlinge duels» 14:45 (UTC−3:30) |
Uruguay | 6 – 1 | Joegoslavië | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 79.867 Scheidsrechter: Almeida Rêgo (BRA) |
Cea 18'[6] 67'[6] 72' Anselmo 20'[6] 31'[6] Iriarte 61'[6] |
verslag | 4'[6] Sekulić |
Voordat de finale daadwerkelijk begon hadden er verschillende voorvallen plaatsgevonden, die een schaduw over de finale dreigden te werpen. Allereerst waren er doodsbedreigingen geuit jegens Argentijnse spelers en de scheidsrechter. Voor de finale was de Belgische scheidsrechter Langenus aangesteld, die – nadat hij over die bedreigingen gehoord had – bij de organisatie bedong dat er indien nodig een vluchtroute beschikbaar was, naar het schip waarmee hij het land zou kunnen ontvluchten. Een tweede probleem meldde zich vlak voor de aftrap van de wedstrijd aan. Beide teams stonden erop, dat tijdens de finale gespeeld zou worden met de bal van hun keuze. Na overleg met de arbiter – in samenspraak met de FIFA - werd voor een tussenoplossing gezorgd: tijdens de eerste helft zou er met de Argentijnse bal gespeeld worden en in de tweede helft met de Uruguayaanse bal.
| ||||
30 juli 1930 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−3:30) |
Uruguay | 4 – 2 | Argentinië | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 68.346 Scheidsrechter: John Langenus (BEL) |
Dorado 12' Cea 57'[6] Iriarte 68' Castro 89' |
verslag | 20' Peucelle 37'[6] Stábile |
1930 Wereldkampioen |
---|
URUGUAY Eerste titel |
Plaats | Land | Groep | GW | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/- | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Uruguay | 3 | 4 | 4 | 0 | 0 | 15 | 3 | +12 | 8 |
2 | Argentinië | 1 | 5 | 4 | 0 | 1 | 18 | 9 | +9 | 8 |
3 | Verenigde Staten[12] | 4 | 3 | 2 | 0 | 1 | 7 | 6 | +1 | 4 |
4 | Joegoslavië | 2 | 3 | 2 | 0 | 1 | 7 | 7 | 0 | 4 |
Uitgeschakeld in de groepsfase | ||||||||||
5 | Chili | 1 | 3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 3 | +2 | 4 |
6 | Brazilië | 2 | 2 | 1 | 0 | 1 | 5 | 2 | +3 | 2 |
7 | Frankrijk | 1 | 3 | 1 | 0 | 2 | 4 | 3 | +1 | 2 |
8 | Roemenië | 3 | 2 | 1 | 0 | 1 | 3 | 5 | −2 | 2 |
9 | Paraguay | 4 | 2 | 1 | 0 | 1 | 1 | 3 | −2 | 2 |
10 | Peru | 3 | 2 | 0 | 0 | 2 | 1 | 4 | −3 | 0 |
11 | België | 4 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 4 | −4 | 0 |
12 | Bolivia | 2 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 8 | −8 | 0 |
13 | Mexico | 1 | 3 | 0 | 0 | 3 | 4 | 13 | −9 | 0 |
Let op dat er voor elke gewonnen wedstrijd destijds maar 2 punten werden toegekend aan het winnende team.
Aantal wedstrijden | 18 |
Totaal aantal doelpunten | 70 |
Eigen doelpunten | 1 |
Aantal uitsluitingen (rood) | 1 |
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd | 3,88 |
Toeschouwerstotaal | 434.000 |
Toeschouwersgemiddelde | 24.139 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.