Willem I der Nederlanden

eerste Koning der Nederlanden en Groothertog van Luxemburg (1815-1840) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Willem Frederik Prins van Oranje-Nassau[1] (Den Haag, 24 augustus 1772Berlijn, 12 december 1843) was de eerste koning der Nederlanden uit het huis Oranje-Nassau.

Quick facts: Willem I, Prins van Oranje, Periode, Voorgang...
Willem I
1772–1843
Willem_I_in_kroningsmantel.jpg
Koning Willem I in koningsmantel
Prins van Oranje
Periode 1806–1815
Voorganger Willem V van Oranje-Nassau
Opvolger Willem II der Nederlanden
Vorst van Nassau-Oranje-Fulda
Periode 1803–1806
Voorganger -
Opvolger -
Soeverein vorst der Nederlanden
Periode 1813–1815
Voorganger -
Opvolger -
Hertog en groothertog van Luxemburg
Periode 1815–1840
Voorganger Frans (hertog)
Opvolger Willem II
Koning der Nederlanden
Periode 1815–1840
Voorganger -
Opvolger Willem II
Hertog van Limburg
Periode 1839–1840
Voorganger -
Opvolger Willem II
Vader Willem V van Oranje-Nassau
Moeder Wilhelmina van Pruisen
Dynastie Oranje-Nassau
Close

Na de nederlaag van Napoleon in de Slag bij Leipzig in 1813 werd hij ingehuldigd als 'soeverein vorst' der Verenigde Nederlanden. Op 16 maart 1815 riep hij zichzelf uit tot koning van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en hertog van Luxemburg, waarna hij op 21 september 1815 in Brussel werd ingehuldigd als koning. In hetzelfde jaar werd op het Congres van Wenen door de Europese mogendheden besloten om het hertogdom Luxemburg te promoveren tot groothertogdom en Willem te erkennen als eerste groothertog, met bevestiging van de koningstitel. Hiermee was de tweede monarchie der Nederlanden binnen Europa formeel erkend. Het koninkrijk fungeerde als buffer voor zowel Frankrijk als het Verenigd Koninkrijk. Na de troonsafstand in 1840 noemde Willem I zich koning Willem Frederik, graaf van Nassau.

In Duitsland was Willem I van 1803 tot 1806 "Fürst" (vorst) van het vorstendom Fulda en Corvey (soms 'Nassau-Oranje-Fulda') genoemd.

Oops something went wrong: