Zenit (astronomie)
astronomie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het zenit of zenith (via het Latijn ontleend aan Arabisch سمت samt respectievelijk سمت الرأس samt al-ras "de richting van het hoofd", waarbij de m in het Latijn per abuis als ni werd gelezen)[1] is het hoogste punt van de hemel gezien vanuit het punt waar de waarnemer staat. Het is dus het punt recht boven de waarnemer.