951

Het jaar 951 is het 51e jaar in de 10e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

951

Eeuwen:	9e eeuw · 10e eeuw · 11e eeuw
Decennia:	940-949 · 950-959 · 960-969
Jaren:	<< · < · 950 · 951 · 952 · > · >>
Jaartelling in verschillende culturen

Ab urbe condita:		1704 MDCCIV
Armeense jaartelling:		399 – 400 ԹՎ ՅՂԹ – Ն
Chinese jaartelling:		3647 – 3648 丁戌 – 戊亥
Christelijke jaartelling:		951 CMLI
Ethiopische jaartelling:		943 – 944
Hebreeuwse jaartelling:		4711 – 4712
Hindoekalenders:
- Vikram Samvat		1006 – 1007
- Shaka Samvat		873 – 874
- Kali yuga		4052 – 4053
Iraanse jaartelling:		329 – 330 ۳۲۹ – ۳۳۰
Islamitische jaartelling:		339 – 340 ٣٤٠ – ٣٣٩
Maçonnieke jaartelling:		4950 – 4951
Juliaanse kalender van 951

Koning Berengarius II begint een militaire campagne in het noordwesten van Italië en verovert Ligurië. Hij reorganiseert de gebieden ten zuiden van de rivier de Po en verdeelt ze in drie nieuwe marken (grensgebieden). In het westen ontstaat het markgraafschap West-Ligurië en het markgraafschap Turijn. In het oosten wordt het markgraafschap Oost-Ligurië gesticht. Het laatste genoemde omvat het gebied tussen de steden Genua, Parma en Piacenza. Berengarius versterkt de kust van Ligurië met forten om plunderaanvallen van de Saracenen vanaf zee beter te kunnen weerstaan.^[1]
Herfst - Koning Otto I ("de Grote") steekt de Brennerpas over en valt met een Duits expeditieleger Italië binnen. Tijdens zijn veldtocht wordt hij vergezeld door zijn broers Hendrik I, Bruno de Grote en Koenraad de Rode. Otto verjaagt Berengarius II die zich schuil houdt in San Marino. Later, Otto laat zichzelf op 23 september kronen tot "koning van de Lombarden".^[2]
1 oktober - Otto I ("de Grote") trouwt (inmiddels alweer vijf jaar weduwnaar) in Pavia met de 20-jarige Adelheid, de weduwe van Lotharius II. Na de festiviteiten, Otto stuurt een delegatie naar Rome om samen met paus Agapitius II over een keizerlijke kroning te praten. Prins Alberik II, die de werkelijke macht uitvoert in het Vaticaan, verzet zich tegen dit verzoek.^[3]

Abd al-Rahman III, heerser van Al-Andalus, tekent een vredesverdrag met koning Ordoño III om de vrije hand te hebben tegen de Fatimiden, die langs de kust van Córdoba (huidige Spanje) plunderaanvallen uitvoeren. Abd al-Rahman consolideert zijn greep op Noord-Afrika door Tanger te bezetten.

Gebeurtenissen