Arbogast

Arbogast of (Latijn Arbogastes) (overleden 8 september 394) was generaal in het Romeinse leger en van Frankische afkomst. Als opperbevelhebber was hij een aantal jaren een van de machtigste personen in het West-Romeinse Rijk. Hij bracht het Rijk in een ernstige crisis toen hij zijn eigen politiek begon te voeren. Hij was een neef van Richomer en Bauto ^[1], die evenals Arbogast hoge posities in het Romeinse leger vervulden. Arbogastes, Romeins bestuurder van Belgica Prima was een nazaat van hem. ^[2]

Arbogast
Munt met afbeelding van keizer Flavius Eugenius
Geboren	ca. 340
Overleden	8 september 394 Vipava (plaats)
Land/zijde	West-Romeinse Rijk
Dienstjaren	ca 367-394
Rang	magister militum
Portaal    Romeinse Rijk

Militaire loopbaan

Arbogast begon zijn militaire carrière onder keizer Gratianus. Hij voerde meer dan tien jaar het commando over een keizerlijk leger. Er is een vroeg verslag waarin staat opgetekend dat hij in 381 het leger vergezelde dat Gratianus naar de Balkan stuurde om het oostelijke rijk te helpen in de Gotische oorlog. ^[3] In dienst van keizer Theodosius bestreed hij tegenkeizer Magnus Maximus, en nadat deze werd verslagen, volgde hij in 388 zijn oom Bauto op als opperbevelhebber in Gallië.

Zie Frankische inval van 388 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In Gallië stelde Arbogast orde op zaken. Hij voerde een strafexepeditie tegen de Franken en voerde onderhandelingen met de Frankische leiders Marcomer en Sunno. In 389 boekte hij een belangrijke overwinning op zijn volksgenoten, de Franken, nadat hij de Rijn-grens was overgestoken. Hij verwoestte het gebied waar de Bructeren en Chamaven verbleven. Arbogast herstructureerde het bestuur van de provincie en versterkte de Rijn-grens. Hij plaatste Franken op diverse hoge posten, die hij door promoties tot trouw aan zichzelf aanzette.

Opperbevelhebber

In 392 kwam Valentinianus II in Vienne aan om de leiding over de provincie weer over te nemen. Hij ontving Arbogast en overhandigde hem een document dat hem van zijn functies onthief. Arbogast echter verscheurde het papier, en verklaarde er niet door gebonden te zijn. Valentinianus trok zijn zwaard, en kon er slechts met moeite van weerhouden worden Arbogast dan wel zichzelf te doden. Enkele dagen later werd Valentinianus dood in zijn kamer aangetroffen. Hoewel er bronnen zijn die zelfmoord vermoeden, is het waarschijnlijker dat hij in opdracht van Arbogast vermoord is.

Arbogast schoof hierna Flavius Eugenius als keizer naar voren. Deze werd in het westen alleen in Gallië en Italië erkend. Met dit eigenmachtig optreden kwam Arbogast in conflict met de Oost-Romeinse keizer Theodosius I die van mening was dat hem alleen het recht toekwam de opvolger te benoemen. Een groter conflictonderwerp tussen beiden was echter de religie. Theodosius was een sterk aanhanger van het christendom, en had openbare heidense bijeenkomsten in het gehele rijk verboden. Arbogast daarentegen had zich verbonden met de heidense fractie in de senaat, en onder Eugenius maakte het heidendom in Rome een laatste bloeiperiode door.