Belgische wetgevende verkiezingen 1841

Wetgevende verkiezingen vonden plaats in België op dinsdag 8 juni 1841 voor de gedeeltelijke vernieuwing van de Kamer van volksvertegenwoordigers. Er werden in totaal 48 van de 95 volksvertegenwoordigers verkozen in de provincies Antwerpen, Brabant, West-Vlaanderen, Luxemburg en Luik.

Wetgevende verkiezingen 1841
Datum	8 juni 1841
Land	België
Te verdelen zetels	48 van de 95 (Kamer)
Opkomst	77%
Resultaat
Nieuwe regering	De Mûelenaere-Nothomb
Vorige regering	De Mûelenaere-Nothomb
Opvolging verkiezingen
← 1839     1843 →
Portaal    Politiek België

De provincie Luxemburg had vanaf nu 3 volksvertegenwoordigers minder door het afscheiden van een deel van de provincie (door het Verdrag van Londen). De Kamer verkleinde van 98 naar 95 zetels.

Kiessysteem

Het kiesstelsel in België was vastgelegd in de Grondwet van 1831 en in de Kieswet van 3 maart 1831. Het systeem had volgende kenmerken:

• Een meerderheidsstelsel, waarbij een kandidaat een absolute meerderheid van stemmen (al dan niet in een tweede stemronde) nodig had om verkozen te worden.
• Een districtenstelsel, waarbij elk arrondissement een of meer volksvertegenwoordigers en senatoren verkoos.
• Een termijn van vier jaar voor volksvertegenwoordigers en acht jaar voor senatoren, waarbij de leden van twee reeksen van provincies alternerend werden vernieuwd.
• Het cijnskiesrecht, waarmee iedere Belgische man die ouder dan 25 jaar was en een bepaalde hoeveelheid cijns betaalde, stemrecht kreeg. Hierdoor was er een beperkt kiezerskorps. Elke kiezer kon een stem uitbrengen per kandidaat, voor zover er leden te verkiezen waren.
• Een stemming in de hoofdplaats van het arrondissement, waarbij alle kiezers van het arrondissement (het kiescollege) zich naar hetzelfde stemlokaal diende te verplaatsen, eventueel verdeeld in stembureaus.

Uitslagen

Prominente liberale volksvertegenwoordigers als Charles Rogier (arr. Antwerpen) en Joseph Lebeau (arr. Brussel) werden bestreden door de katholieken, maar raakten herverkozen.

Liberaal volksvertegenwoordiger Paul Devaux voor het arrondissement Brugge werd herverkozen, maar omdat zijn herverkiezing daar onzeker was, werd hij óók in het arrondissement Brussel verkozen. Hij koos ervoor het mandaat voor Brugge op te nemen.^[1]

Er zijn niet veel nieuwe leden verkozen. In het arrondissement Ieper is Jules Malou voor het eerst verkozen.